" Ματωμένα τριαντάφυλλα "
Συγγραφέας : Αναστασία Κιλάρογλου
Εκδόσεις : Ψυχογιός
Λίγα λόγια για το βιβλίο :
Όλη η ζωή της Κατερίνας ήταν στρωμένη με ματωμένα τριαντάφυλλα. Έτσι είχε προστάξει η μοίρα. Ήταν άνοιξη του 1893 όταν την ερωτεύτηκε ο Ανέστης. Οι δικοί του ανένδοτοι· δεν την ήθελαν γιατί ήταν ορφανή. Τα λόγια που ειπώθηκαν έγιναν βαριές κατάρες. Έμεινε μόνη, με τη μυρωδιά του νυφικού ακόμα νωπή, να κλαίει για την απόρριψη και την εγκατάλειψη. Και ύστερα ήρθε ο Μεγάλος Πόλεμος. Απρίλιος του 1917. Οι Τούρκοι είχαν στενέψει τον κλοιό γύρω από τους Έλληνες και η Ιστορία έδειχνε το σκληρό της πρόσωπο. Η οικογένεια της Κατερίνας εγκατέλειψε το Νεοχώρι και μαζί με χιλιάδες άλλους Μικρασιάτες εξορίστηκε στα βάθη της Τουρκίας. Οι απώλειες τραγικές, τα δάκρυα αστείρευτα. Μετά την ανακωχή, η Κατερίνα επέστρεψε στο σπίτι της. Όταν έφτασαν τα νέα για την αποβίβαση του Ελληνικού Στρατού στη Σμύρνη, όλοι ρίγησαν, ελπίζοντας για ένα καλύτερο αύριο. Όμως για άλλη μια φορά η Ιστορία τους πλήγωσε. Η εξορία, ο θάνατος και ο πόνος θα τους έβρισκαν και πάλι. Χρόνια δύσκολα, όπου η χαρά που ξεχειλίζει μπερδεύεται με τη λύπη που τρελαίνει. Τα όνειρα των ανθρώπων, μπουμπούκια έτοιμα να ανθίσουν, καταλήγουν ματωμένα τριαντάφυλλα, με την οσμή του αίματος να πλανάται και στις επόμενες γενιές.
Η κριτική της Ξανθοπούλου Χασιώτη Ζωή για το βιβλίο :
Άλλο ένα ταξίδι έφτασε στο τέλος του,,ένα ταξίδι που ξεκίνησε ομολογώ με επιφύλαξη.
Ο λόγος ήταν οι αρνητικές απόψεις φίλων αναγνωστών για την γλώσσα που χρησιμοποίησε η συγγραφέας στο βιβλίο της,,έχει πολλές τούρκικες λέξεις και πρέπει συχνά να ανατρέχεις στο τέλος του βιβλίου στο λεξιλόγιο,όπως και η ντοπιολαλιά που μιλούσαν στην περιοχή.
Αυτό κυρίως ήταν που με έκανε να ψάξω και να πάρω το βιβλίο...
Ναι δεν διαβάζεται εύκολα,,αλλά είναι μια ιστορία που αγγίζει πραγματικά με τα αληθινά και ιστορικά γεγονότα που έγιναν την εποχή εκείνη.
Μέσα σ όλα αυτά ζούμε τον αγώνα της Κατερίνας της μάνας που με νύχια και δόντια κρατάει ενωμένη την οικογένεια τη δική της και του άντρα της και βιώνουμε τον πόνο της για τον ξεριζωμό και τον διωγμό από την πατρίδα της!!!
Η απόφαση δική σας!!!!
Εγώ δεν το μετάνιωσα!!!
Συγγραφέας : Αναστασία Κιλάρογλου
Εκδόσεις : Ψυχογιός
Λίγα λόγια για το βιβλίο :
Όλη η ζωή της Κατερίνας ήταν στρωμένη με ματωμένα τριαντάφυλλα. Έτσι είχε προστάξει η μοίρα. Ήταν άνοιξη του 1893 όταν την ερωτεύτηκε ο Ανέστης. Οι δικοί του ανένδοτοι· δεν την ήθελαν γιατί ήταν ορφανή. Τα λόγια που ειπώθηκαν έγιναν βαριές κατάρες. Έμεινε μόνη, με τη μυρωδιά του νυφικού ακόμα νωπή, να κλαίει για την απόρριψη και την εγκατάλειψη. Και ύστερα ήρθε ο Μεγάλος Πόλεμος. Απρίλιος του 1917. Οι Τούρκοι είχαν στενέψει τον κλοιό γύρω από τους Έλληνες και η Ιστορία έδειχνε το σκληρό της πρόσωπο. Η οικογένεια της Κατερίνας εγκατέλειψε το Νεοχώρι και μαζί με χιλιάδες άλλους Μικρασιάτες εξορίστηκε στα βάθη της Τουρκίας. Οι απώλειες τραγικές, τα δάκρυα αστείρευτα. Μετά την ανακωχή, η Κατερίνα επέστρεψε στο σπίτι της. Όταν έφτασαν τα νέα για την αποβίβαση του Ελληνικού Στρατού στη Σμύρνη, όλοι ρίγησαν, ελπίζοντας για ένα καλύτερο αύριο. Όμως για άλλη μια φορά η Ιστορία τους πλήγωσε. Η εξορία, ο θάνατος και ο πόνος θα τους έβρισκαν και πάλι. Χρόνια δύσκολα, όπου η χαρά που ξεχειλίζει μπερδεύεται με τη λύπη που τρελαίνει. Τα όνειρα των ανθρώπων, μπουμπούκια έτοιμα να ανθίσουν, καταλήγουν ματωμένα τριαντάφυλλα, με την οσμή του αίματος να πλανάται και στις επόμενες γενιές.
Η κριτική της Ξανθοπούλου Χασιώτη Ζωή για το βιβλίο :
Άλλο ένα ταξίδι έφτασε στο τέλος του,,ένα ταξίδι που ξεκίνησε ομολογώ με επιφύλαξη.
Ο λόγος ήταν οι αρνητικές απόψεις φίλων αναγνωστών για την γλώσσα που χρησιμοποίησε η συγγραφέας στο βιβλίο της,,έχει πολλές τούρκικες λέξεις και πρέπει συχνά να ανατρέχεις στο τέλος του βιβλίου στο λεξιλόγιο,όπως και η ντοπιολαλιά που μιλούσαν στην περιοχή.
Αυτό κυρίως ήταν που με έκανε να ψάξω και να πάρω το βιβλίο...
Ναι δεν διαβάζεται εύκολα,,αλλά είναι μια ιστορία που αγγίζει πραγματικά με τα αληθινά και ιστορικά γεγονότα που έγιναν την εποχή εκείνη.
Μέσα σ όλα αυτά ζούμε τον αγώνα της Κατερίνας της μάνας που με νύχια και δόντια κρατάει ενωμένη την οικογένεια τη δική της και του άντρα της και βιώνουμε τον πόνο της για τον ξεριζωμό και τον διωγμό από την πατρίδα της!!!
Η απόφαση δική σας!!!!
Εγώ δεν το μετάνιωσα!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου