ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με την ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΠΙΑΤΟΥΛΑΚΗ στην ΛΙΤΣΑ ΛΑΜΠΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ για το ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ 

ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΠΙΑΤΟΥΛΑΚΗ

Βιογραφικό: Η Πηνελόπη Πιατουλάκη έχει γεννηθεί, μεγαλώσει και εξακολουθεί να διαμένει σε μια συνοικία του Πειραιά. Είναι ένα πλάσμα μαχητικό που από πολύ μικρή ηλικία δούλεψε πολύ σκληρά στη ζωή του και επί μια εικοσαετία διατηρούσε κατάστημα. Είναι άτομο εξωστρεφές, κοινωνικό, πολύ δοτικό και φιλόζωη. Είναι παντρεμένη με μια κόρη που ζει μόνιμα στην Αγγλία, και τα τελευταία χρόνια έχει αποτραβηχτεί στο εξοχικό της που ζει ήρεμα και περνάει τις ώρες της γράφοντας.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με την ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ ΚΟΥΤΡΑ στην ΛΙΤΣΑ ΛΑΜΠΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ για το ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ ΚΟΥΤΡΑ

Βιογραφικό: Γεννημένη Μάη του ’82 . Δίδυμος με Δίδυμο. Ξεκάθαρο πρόβλημα!  Αγαπάω τόσο τις λέξεις όσο και τους αριθμούς. Επίκτητα λατρεμένη λέξη: Θέλω! Προσφάτως εθισμένη στον αριθμό 2!  Κατάφερα να κάνω το έμφυτο ταλέντο μου  και την ανεξάντλητη δημιουργικότητα μου , βασικό επάγγελμα βιοπορισμού.  Εθίζομαι σε μυαλά, βλέμματα, μυρωδιές, στιγμές και συναισθήματα. Όλα τους απαραιτήτως  ηλεκτρώδη. Αν δεν είχα χιούμορ ,θα είχα τουλάχιστον ισόβεια  κάθειρξη στην πλάτη.  Πεισματάρα μέχρι αηδίας, αρρωστημένα φιλομαθής, εξοντωτικά πολυπράγμων, εφευρετική γλωσσοπλάστης, λάτρης της αλήθειας κι ορκισμένη υπερασπίστρια της αδιαπραγμάτευτης ατομικής ελευθερίας. Μπορώ να δεχτώ ακόμα κι ότι το φεγγάρι είναι… τετράγωνο, αρκεί να μου το αποδείξεις. Μπορείς?!  Συνηθέστερα << ξεστομίζουσα >> ερώτηση: Γιατί?  Αν η ζωή μου χωρούσε σε μια φράση, αυτή θα ήταν : Δεν ξέρω πως θα τελειώσει η ιστορία μου, αλλά δεν θα γράφει ΠΟΥΘΕΝΑ << ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΕ>>-

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με την ΕΥΑ ΜΑΖΟΚΟΠΑΚΗ στην ΛΙΤΣΑ ΛΑΜΠΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ για το ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ 

ΕΥΑ ΜΑΖΟΚΟΠΑΚΗ

 

Βιογραφικό: Η Εύα Μαζοκοπάκη γεννήθηκε στα Χανιά της Κρήτης. Σπούδασε με υποτροφία στο τμήμα Κλασικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ζει και εργάζεται στα Χανιά. Ασκεί το επάγγελμα της φιλολόγου στο ιδιόκτητο φροντιστήριο θεωρητικών σπουδών «Πρωτοπορία», στη γενέτειρα πόλη της.

Ασχολείται παράλληλα με τη συγγραφή σχολικών βιβλίων, βιβλίων ποίησης και λογοτεχνίας. Έχει βραβευτεί με το πρώτο βραβείο ποίησης στον Παγκρήτιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό «Κρητών Λόγος» 2019, για το ποίημα «Άλωση ψυχής». Παράλληλα, έχει διακριθεί στον 4ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης της βιβλιοθήκης Σπάρτου 2019, με το ποίημα Σκοτεινές Σκεπές.

Το «Η Οργή του Τυφλού ποταμού» είναι το πρώτο της μυθιστόρημα, γραμμένο με σεβασμό και εκτίμηση στο αναγνωστικό κοινό.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με την ΜΑΡΙΑ ΦΩΣΚΟΛΟΥ στην ΛΙΤΣΑ ΛΑΜΠΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ για το ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ 

ΜΑΡΙΑ ΦΩΣΚΟΛΟΥ

Βιογραφικό: H Μαρία Φώσκολου γεννήθηκε και µεγάλωσε στα προάστια του Πειραιά και είναι το µεσαίο παιδί µιας πενταµελούς οικογένειας. Ζει µε την οικογένειά της στους πρόποδες της Πάρνηθας, είναι παντρεµένη και έχει δύο παιδιά. Εργάζεται από µικρή, ως ιδιωτική υπάλληλος, και σήµερα...

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με τον ΑΓΓΕΛΟ ΚΑΛΑΜΟΥΤΣΟ στην ΛΙΤΣΑ ΛΑΜΠΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ για το "ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ"!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ 

ΑΓΓΕΛΟ ΚΑΛΑΜΟΥΤΣΟ

Βιογραφικό

Ο Άγγελος Καλαμούτσος, γεννήθηκε το 1979 σε ένα όμορφο ορεινό χωριό της Αρκαδίας όπου πέρασε τα πρώτα του παιδικά χρόνια. Έζησε ένα μικρό χρονικό διάστημα στην Τρίπολη και από τα δεκαπέντε του χρόνια κατοικεί μόνιμα στην Αθήνα. Σπούδασε στο τμήμα Ηλεκτρονικής του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Αθηνών, ενώ πραγματοποιεί σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό, στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Πατρών. Σήμερα εργάζεται στο τμήμα πληροφορικής πολυεθνικής εταιρίας. Τα πρώτα του λογοτεχνικά βήματα έγιναν το 2013, με την έκδοση του μυθιστορήματος «Μη φοβάσαι Μαρία» και της ποιητικής συλλογής «Απόσταγμα Ψυχής». Το μυθιστόρημά του «Ρόδα είναι» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.

Μια εικόνα - Χίλιες λέξεις: "ΤΟ ΣΑΚΙΔΙΟ" - Για την στήλη ΜΙΣΕΛΕΝ: Ελενα Καλογεροπούλου, Μαρία Μισσέ & Αννα Ζηλάκου!

Το σακίδιο 

 

 Το κοίταξε εκείνη τη μέρα στην άκρη του δρόμου. Πάνω σε σκαλοπάτι πλάι στο τεράστιο αυτό γράμμα που σχηματίζει την αρχή του "ΟΧΙ". Όχι δεν ήθελε να θυμάται πια. Θα άφηνε τον πόνο να τον πάρει η λήθη... Και μαζί μ' αυτόν και εκείνο το χακί ξεφτισμένο σακίδιο με τις αναμνήσεις της. Δεν ήθελε να το πετάξει στα σκουπίδια.... Κάτι την κρατούσε, μία σιωπηρή απαγόρευση, μία άυλη εσωτερική ανάγκη. Ήθελε να το αποχωριστεί χωρίς να ελπίζει να το ξαναδεί σαν να την διαπερνάει μια γλυκιά λεπίδα μέσα της. Έπρεπε να πει επιτέλους το τελευταίο αντίο σε ένα τόσο αγαπημένο μα συνάμα στείρο εν τέλει παρελθόν. Ένα παρελθόν που ο, τι της είχε απομείνει πέρα από τις αναμνήσεις που της κομματιαζαν γλυκά την ύπαρξη, υπήρχε προσεχτικά κλεισμένο εκεί μέσα. Καθόταν - ώρες ολόκληρες πρέπει να ήταν - δίπλα του χαμένη, προσπαθώντας, ψάχνοντας απεγνωσμένα να βρει μέσα της τη δύναμη να γυρίσει την πλάτη και να φύγει. Μακριά. Πόση προσπάθεια... Τόσοι άνθρωποι βλέπουν μα δεν καταλαβαίνουν. Δεν ξέρουν τί μπορεί να περνάει ο καθένας που βρίσκουν στο διάβα τους κι έτσι κρίνουν. Έτσι απλά. Έτσι ρηχά...Της ξέφυγε ένα πικρό, πνιχτό γέλιο από τα χείλη. Έστρεψε το βλέμμα στο σακίδιο. Μετέφερε ένα απαλό φιλί με το χέρι της και μετά σηκώθηκε και απομακρυνθηκε αργά αφήνοντας πίσω και ένα κομματάκι από το είναι της. Εκεί. Μέσα σε ένα ξεφτισμένο σακίδιο. Στην άκρη κάποιου δρόμου....

 

                                                                                                                                 Άννα Ζηλάκου

 

Το σακίδιο

 

 - Τρέξε, τρέξε σου λέω... Θα μας φτάσουν!

 - Δεν μπορώ... Δεν αντέχω άλλο... 

 

Μιαν ανάσα μόνο. Ασε με να πάρω μιαν ανάσα. Οι δύο σκιές έτρεχαν εδώ και ώρα μέσα στους σκοτεινούς δρόμους. Εκαναν ασπίδα τους τις μισογκρεμισμενες μάντρες και τους ζωγραφισμένους τοίχους για να προστατευθουν. Ηξεραν πως πρέπει να κρυφτούν. Ηξεραν πως το αληθινό σκοτάδι έτρεχε ξωπισω τους. Πιασμενοι χέρι χέρι θέλησαν να κρυφτούν από την μοίρα... Χωρίς να ξέρουν, χωρίς να φαντάζονται πως εκείνη καθόταν σκεπτική στο σκαλοπάτι μπροστά τους και περίμενε... 

Το αγόρι κοντοσταθηκε και κοίταξε στα μάτια το κορίτσι με τα μαύρα, μακριά μαλλιά. Αφησε ένα χάδι στο κατάλευκο πρόσωπο της και της έδειξε το σκαλοπάτι. 

 -"Καθησε μόνο για δύο λεπτά... Δεν νομίζω πως τους έχουμε ξεφύγει αρκετά. Κινδυνευουμε!" 

 Άφησε το σακίδιο που κουβαλούσε στην πλάτη του να πέσει απ' τους ώμους του και το φερε μπροστά στα χέρια του. Βαλθηκε να ψαχουλευει με μανία το περιεχόμενο του όταν με την άκρη του ματιού του έπιασε μια σκιά να κινείται παράπλευρα αριστερά τους. 

Δεν είχαν χρόνο... Δεν σκέφτηκε... Δεν δίστασε ούτε για μια στιγμή. Επεσε ολόκληρος επάνω της. Η μια σφαίρα τον βρήκε χαμηλά στο νεφρό και η δεύτερη σφηνώθηκε με δύναμη στα πλευρά του. Το αίμα του σχηματιζε πηχτα, πορφυρα ρυάκια βάφοντας ατσαλα την ολόλευκη μπλούζα του. 

 

Η σκιά χάθηκε... Πότισε με αίμα τα όνειρα τους και εξαφανίστηκε. Το κορίτσι τρέμοντας, τον ξάπλωσε ανάσκελα στο σκαλοπάτι. Πεταξε το σακίδιο σε μιαν άκρη και κλαίγοντας του φώναζε. 

  - "Μη με αφήσεις...σε παρακαλώ.. Μην με αφήσεις! Το υποσχέθηκες!" 

 

Περιπλανώμενο στον θολό κόσμο του πόνου,το αγόρι άνοιξε για λίγο τα μάτια του. Αντικρυσε τον μελαχρινό του άγγελο και χαμογέλασε αχνά.

 - " Άνοιξε τα μάτια σου... Κοίταξε με. Μην φεύγεις, με ακούς? Μην φευγεις. Μιαν ανάσα... Πάρε ακόμα μιαν ανάσα. 

 

"Ένα ξεπνοο - "Μέσα στο σακίδιο...." κι ένα ακόμη πιο ξεπνοο "Σ'αγαπω" έσβησε στα χείλη του. 

 Κι ύστερα το αγόρι έκλεισε τα μάτια κι έφυγε μακριά της... Έσυρε το πλημμυρισμένο βλέμμα της μέχρι το σακίδιο και θυμήθηκε τα λόγια του. Το άνοιξε και ανακάτεψε τα σκόρπια πράγματα μέχρι που την βρήκε. Μια φωτογραφία τους,από τότε που ήταν παιδιά.Καθισμενοι αγκαλιά σε μια πέτρα,με τον ήλιο να βάφει κόκκινο τον ουρανό πίσω τους και τα χέρια τους πλεγμένα σ'έναν δεσμό αγάπης. Τη γύρισε απ'την ανάποδη και διάβασε... 

 

                                                       " Ειρήνη και Λευτέρης" 

                                       Δικός σου μέχρι την την τελευταία μου πνοή

 

Η μοίρα την κοίταξε δακρυσμένη... Περίμενε μαζί της... Κι έπειτα την έπιασε απ'το χέρι και προχώρησαν με βαριά βήματα. Το σακίδιο το άφησαν εκεί. Καμια τους δεν άντεχε να το σηκώσει! 

 

                                                                                                                      Έλενα Καλογεροπούλου

 

Το σακίδιο. 

 

Έμεινε μόνο του. 

Εγκαταλελειμμένο; Ξεχασμένο; 

Κανείς δεν ξέρει. Κανένας δεν θυμάται πια. Ίσως κάποιος το αναζητά. Ίσως κάποιοι αναζητούν αυτόν. Κανείς δεν θέλει να ξέρει. Κανένας δεν θέλει να θυμάται. 

Κι αυτό εκεί, πάνω στο βρωμισμενο σκαλοπάτι. Αυτό που βρωμισε από ανθρώπους καθαρούς. 

Περνάν οι μέρες, οι εποχές περνούν. Κανείς δεν το αναζητά. 

Όμως κόντρα στο κρύο και στη ζέστη, εκείνο περιμένει. Αλλά μάταια ... 

Όλοι προσπερνούν... Αποστρεφουν το βλέμμα... Δεν τους αφορά λένε.. 

Κάποτε σαν πέρασαν χρόνια και χρόνια ένα ξυπόλυτο παιδί με μια γυμνή καρδιά στα χέρια το πρόσεξε. Η βρώμα δεν το ένοιαξε... Κάθισε δίπλα του... Διστακτικά... 

Με αργές κινήσεις το άνοιξε, μη και το τρομάξει, έβγαλε από μέσα ένα μάτσο σχισμένα όνειρα, ένα κουτί που κάποτε έκλεινε ελπίδες.. 

Ένα θλιμμένο χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του. 

Έκλεισε την καρδιά στο κουτί και κρύβοντας το μέσα στο ξεχασμένο σακίδιο το φόρεσε στην πλάτη του κι έφυγε... 

Μακριά από το βρώμικο σκαλοπάτι... 

                                                                                                                          

                                                                                                                         Μαρία Μισσέ

 

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΑΝΓΚΟ ΣΤΗ ΣΜΥΡΝΗ", Γιώτα Γουβέλη, εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ!

   Το τελευταίο μυθιστόρημα της Γ. Γουβελη για μένα ήταν ένα από τα καλύτερα Ελλήνων συγγραφέων που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2020 . Μας μεταφέρει νοερά στον προηγούμενο αιώνα όπου η Ελλάδα σε πολλά επίπεδα γνώρισε δυσχέρειες , ήττες και προκαταλειψεις . Στον Λογγο, η Λευκιω, μια μικρή προσφυγόπουλα από την Σμύρνη ζει τον έρωτα με τον γιο του προεστού τον Ανάσταση. Οι κοινωνικές τους περγαμηνές και η ίδια η μοίρα θα τους χωρίσει . Για την Λευκιω αυτό θα είναι η αρχή για να ζήσει σαν κυνηγημένη με άλλη ταυτότητα και για να γνωρίσει το σκληρό πρόσωπο της κοινωνίας. Η πολεμική σύρραξη με την Τουρκία , τα ιστορικά γεγονότα που χάραξαν μια εποχή και μας συνοδεύουν ως σήμερα καθώς και ο αγνός και παραφορος έρωτας είναι στο επίκεντρο θεματικά αυτού του βιβλίου. 

  

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΙΣ ΚΛΕΙΔΑΡΙΕΣ", Γιάννης Φιλιππίδης, εκδόσεις ΑΝΕΜΟΣ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ!

   Το νέο μυθιστόρημα του πολυγραφότατου Γιάννη Φιλιππίδη τιτλοφορείται με τον ιδιαίτερο αλλά παράλληλα εύστοχο τίτλο "Το σπίτι με τις κλειδαριές". Το εξωφυλλο καθως και ο τιτλος του άριστα συνυφασμένα με την υπόθεση και τα νοήματα του . 

ΚΛΗΡΩΣΗ 10/11/2020 Οι Κάκτος Εκδόσεις και το ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ σας προσφέρουν την ευκαιρία να συμμετέχετε σε κλήρωση για ένα αντίτυπο του βιβλίου: «ΠΑΡΑΘΕΡΙΣΤΗΣ», του Γιώργου Τζιτζικάκη!

 

 ΚΛΗΡΩΣΗ 10/11/2020 

Διάρκεια: 25/10 - 10/11

Οι

Κάκτος Εκδόσεις

και το ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ 

 σας προσφέρουν την ευκαιρία να συμμετέχετε σε κλήρωση για ένα αντίτυπο του βιβλίου: 

«ΠΑΡΑΘΕΡΙΣΤΗΣ», του Γιώργου Τζιτζικάκη!
Βήματα συμμετοχής στην κλήρωση:
1. Κάντε like στις σελίδες

Κάκτος Εκδόσεις και

Γεώργιος Ελ. Τζιτζικάκης, συγγραφέας

στο Facebook  

2. Αφήστε το σχόλιο σας στην ανάρτηση του διαγωνισμού μας!

3.  του διαγωνισμού μας!

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!

 

Υ.γ. Ο διαγωνισμός τρέχει και στο Instagram: https://www.instagram.com/p/CGuoERSlLid/

 

Ο Παραθεριστής είναι οργισμένος και προκλητικός. Νιώθει ηττημένος και μόνος. Ενίοτε αγαπά τα πάντα και άλλοτε τα αποστρέφεται. Παραθερίζει σε ένα ελληνικό νησί, παρατηρεί τους γύρω του, συναναστρέφεται και συγκρούεται με ήρωες που του προκαλούν εντύπωση, ρισκάρει να μιλήσει για όσα άλλοι δεν μιλούν, και νιώθει ένας παρίας, ένας αταίριαστος άνθρωπος με τη σύγχρονη πραγματικότητα.

Κατ’ ουσίαν, ο Παραθεριστής είσαι εσύ! Εσύ που συναναστρέφεσαι άλλους προσπαθώντας να τους καταλάβεις και εκείνοι που επιχειρούν να κάνουν το ίδιο μαζί σου. Εσύ που το μυαλό σου καταγράφει όσα εισπράττει από την κοινωνία γύρω σου και έρχονται μέρες τις οποίες νιώθεις κομμάτι της, ενώ άλλες δεν ταιριάζεις με τίποτα μαζί της.

Ο Παραθεριστής εξιστορεί την ιστορία του για συγκεκριμένο λόγο. Η καταγραφή του αποτελεί ένα πρότυπο θεραπευτικό πείραμα που συστήθηκε στον συγγραφέα από ψυχιάτρους και ψυχολόγους προς απόσπαση της σκέψης από στρεσογόνες, καταθλιπτικές και αυτοκτονικές τάσεις. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε πραγματικές εμπειρίες και ταυτόχρονα ένα τραχύ εγχειρίδιο του ευ ζην, που μιλά για την αναζήτηση της ουσίας της ζωής, τη δράση αντί της παραίτησης, την επιφάνεια των διαπροσωπικών σχέσεων, την εξάλειψη των ταμπού, την αποδοχή του εαυτού μας και την αποτύπωση της τρέλας ως ένα ακόμη πρόσωπο του στρες που μαστίζει τις ζωές όλων μας.

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΠΑΓΩΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ", Μαριέλεν Θεοχάρη. εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ!

 Πολλά είναι τα στοιχεία -σημεία που κάνουν ένα μυθιστόρημα στην συνείδηση του αναγνώστη επιτυχημένο . Ένα από αυτό και ίσως από τα βασικότερα είναι να νιωθεις διαβάζοντας το πως παρακολουθεις αναπαυτικά μια ταινία που σε καθηλώνει . Αυτό βίωσα με το τελευταίο βιβλίο της Μαριελεν Θεοχαρη "Παγωμένα όνειρα". Ήταν σαν να βλέπω μια ταινία δράσης , με ήρωες ερωτευσιμους και πλοκή που καθηλώνει με το μυστήριο που ανέδιδε και τις ανατροπές του . 

Νέα κυκλοφορία από τις εκδόσεις ΜΑΤΙ: ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΛΗΣΜΟΝΙΑΣ: Από τον Πόντο στο Νευροκόπι ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΑΔΗΣ

 

ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΛΗΣΜΟΝΙΑΣ:

 Από τον Πόντο στο Νευροκόπι

ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΑΔΗΣ

Περίληψη:

ΚΛΗΡΩΣΗ 25/10/2020 Διάρκεια: 14/10 - 24/10 Οι εκδόσεις Anubis και το ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ σας προσφέρουν την ευκαιρία να συμμετέχετε σε κλήρωση για ένα αντίτυπο του βιβλίου: «Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ – H ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΑΔΑΜ», του Γιώργου Ζορμπά!

 ΚΛΗΡΩΣΗ 25/10/2020 

Διάρκεια: 14/10 - 24/10

Οι εκδόσεις Anubis και το ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ 

 σας προσφέρουν την ευκαιρία να συμμετέχετε σε κλήρωση για ένα αντίτυπο του βιβλίου: 

«Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ – H ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΑΔΑΜ», του Γιώργου Ζορμπά!
Βήματα συμμετοχής στην κλήρωση:

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΤΟ ΔΙΠΛΑΝΟ ΣΠΙΤΙ", Cara Hunter, εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ!

Ένα μυθιστόρημα από μια συγγραφέα που δε γνώριζα , αποδειχτηκε μια ευχάριστη ομολογουμενως έκπληξη . Πρόκειται για το τελευταίο βιβλίο της Cara Hunter "Το διπλανό σπίτι". Στο υπόγειο ενός σπιτιού ανακαλύπτεται τυχαία μια νεαρή γυναίκα με το παιδί της . Ο ιδιοκτήτης του σπιτιού δεν γνωρίζει ούτε την ταυτότητα τους ούτε πως βρέθηκαν εκεί . Τι κρύβεται πίσω από αυτήν την αιχμαλωσία στο υπόγειο ; Ποιοι οι θύτες και ποια τα θύματα ; 

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΑΣΗΜΕΝΙΑ ΜΑΤΙΑ", Ιουλία Ιωάννου, εκδόσεις ΠΝΟΗ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ!

   Ένα μυθιστόρημα από αυτά που σίγουρα θα σε μαγνητίσει το εξώφυλλο . Ιδιαίτερο , καλαίσθητο και σαφώς πρωτότυπο . Καλλιτεχνική δουλειά που υποστηρίζει αρμονικά τον τίτλο καθώς και την περίληψη στο οπισθόφυλλο , η οποία ιντριγκάρει με τα ερωτήματα που θέτει για τη ζωή , το κάρμα , τις τυχαίες συναντήσεις . Δυο αδέρφια δίδυμα, μια προφητεία και διάφοροι θρύλοι χτίζουν το οικοδόμημα της πλοκής έχοντας ως συνοδοιπόρο μια μεγάλη αγάπη . 

ΚΛΗΡΩΣΗ 16/10/2020 Διάρκεια: 6/10 - 16/10 To βιβλιοπωλείο books2u.gr και το ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ σας προσφέρουν την ευκαιρία να συμμετέχετε σε κλήρωση για ένα αντίτυπο του βιβλίου: «Το σκισμένο τούλι», της Ελενας Ακρίτα!

 ΚΛΗΡΩΣΗ 16/10/2020 

Διάρκεια: 6/10 - 16/10

To βιβλιοπωλείο books2u.gr και το ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ 

 σας προσφέρουν την ευκαιρία να συμμετέχετε σε κλήρωση για ένα αντίτυπο του βιβλίου: 

«Το σκισμένο τούλι», της Ελενας Ακρίτα!
Βήματα συμμετοχής στην κλήρωση:

ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΣΣΟΙ", Λένα Μαντά, εκδόσεις Ψυχογιός, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ!

Λένα Μαντα ... η συγγραφέας που έχει το άγγιγμα του Μίδα. Κάθε βιβλίο της γίνεται ανάρπαστο και οι αναγνώστες περιμενουν με αγωνία το επόμενο. Στις συνεντεύξεις της λαλίστατη, ξέρει καλά ποσό την αγαπά το κοινό της και μοιράζεται τον ενθουσιασμό της με όσους τόσα χρόνια την ακολουθούν πίστα . Τα πρώτα της μυθιστόρηματα ομολογώ πως μου είχαν αρέσει πολύ. Κατέχουν θέση στη βιβλιοθήκη της καρδιάς μου. Στα δυο προηγούμενα της δεν ενθουσιάστηκα. Μου άφησαν ευχάριστες εντυπώσεις καθώς τα διάβαζα, αλλά τίποτα παραπάνω. Στο τελευταίο της μυθιστόρημα μου θύμισε τον παλιό καλό της εαυτό που τόσο λάτρευα αναγνωστικά.