ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ: Μαρία Λαμπαδαρίδου Πόθου - Τα μονοπάτια του Αγγέλου μου (Εκδόσεις Πατάκη)

Τα μονοπάτια του Αγγέλου μου

Τα φιλντισένια μονοπάτια της ζωής μου

Συγγραφέας: Μαρία Λαμπαδαρίδου Πόθου

Εκδόσεις : Πατάκη

Σημειώσεις που κρατούσα μια ζωή. Να χαράξω την κάθε μοναχική στιγμή που ζούσα, μη χαθεί. Τώρα που οι διαδρομές τελειώνουν και ο χρόνος σβήνει τις πατημασιές μου στην ομίχλη του μυαλού, ένιωσα την ανάγκη να βρω τις μνήμες εκείνες που ήταν δικές μου. Τις στιγμές που ήταν δικές μου. Τις αγωνίες μου για τα βιβλία που έγραψα και ήταν δικά μου. Σήμερα αισθάνομαι πως τίποτα δεν έχω δικό μου πια.

Σαν να έκοψα κομματάκια την ψυχή μου και να τη σκόρπισα στον άνεμο. Οι χιλιάδες σελίδες που έγραψα. Και αγαπήθηκαν. Τούτο το βιβλίο είναι ένα δώρο για τους αναγνώστες μου. Για εκείνους που αγάπησαν τα βιβλία μου. Είναι το ιερό που φύλαξα στην ψυχή μου. Η διαίσθησή μου για τον κόσμο και για την ύπαρξη.

Στα Μονοπάτια του Αγγέλου μου περπατώ ξανά. Αυτά τα ασφοδελά μονοπάτια που ο πόνος της μύησης, ο άσωτος πόνος της αγάπης, τα έκανε φίλντισι και ορφικό τραγούδι.

Γεννήθηκα στη Λήμνο. Εκεί έζησα την πρώτη μου νεότητα. Ένα πτυχίο στην Ελλάδα έκανε πιο υποφερτά τα χρόνια μου ως δημοσίου υπαλλήλου. Ένα πτυχίο στη Σορβόννη μού έδωσε τη διαίσθηση της άλλης αλήθειας για την ύπαρξη, ανοίγοντας μέσα μου ορίζοντες και οράσεις άλλες. Τα μυθιστορήματά μου σε πολλαπλές επανεκδόσεις. Επτά διδακτορικές εργασίες έχουν γίνει για τα βιβλία

μου, οι δύο στο Πανεπιστήμιο του Μπάρι. Οι άλλες στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Πάτρας. Η Ακαδημία Αθηνών τίμησε τα βιβλία μου. Πάντα πίστευα πως το βραβείο του συγγραφέα είναι η αγάπη του αναγνώστη. Και αυτή την είχα. Έγραψα και θεατρικά έργα. Παίχτηκαν κάποια στην Ελλάδα και λίγα

στο εξωτερικό. Το Γυάλινο κιβώτιο διδάχτηκε στη Σορβόννη, όταν φοιτούσα με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης. Το έργο αυτό άρεσε στον Samuel Beckett. Σήμερα αισθάνομαι ευγνώμων που τον γνώρισα από κοντά και μοιράστηκα μαζί του τις αγωνίες μου. Το ίδιο θα πω και για τον Ελύτη. Αισθάνομαι ευγνώμων για το βιβλίο που έγραψα με τη βοήθειά του, Οδυσσέας Ελύτης – Ένα όραμα του κόσμου, και με μύησε στο φως. Ο χρόνος έχει τη δική του δικαιοσύνη.