ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "Ογκρέσα" - Κώστας Κρομμύδας, εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ, με την ματια του ΔΗΜΗΤΡΗ ΝΤΟΥΡΛΙΑ

            Ο Κώστας Κρομμύδας είναι ένας συγγραφέας που μου ταιριάζει ο τρόπος γραφής του. Έχω παρακολουθήσει όλη την πορεία του στην λογοτεχνία και συνεχίζω να τον παρακολουθώ σε κάθε νέα του λογοτεχνική εμφάνιση. Η "Ογκρέσα" ήταν το μόνο μυθιστόρημα του που δεν είχα διαβάσει, κυρίως επειδή άλλα έργα, άλλως συγγραφέων είχαν σειρά προτεραιότητας στη βιβλιοθήκη μου. Όμως κάποια στιγμή ήρθε και η σειρά της, και να 'μαι εδώ για να σας καταθέσω την άποψή μου.

            Η "Ογκρέσα" είναι μία γυναίκα που μπορεί να σε κάνει να ξεχάσεις τα πάντα. Οικογένεια, σχέσεις, δουλειά, πάνε όλα στην άκρη, προκειμένου να είσαι μαζί της. Να αναπνέεις τον αέρα που αναπνέει και να ζεις μέσα από αυτά που ζει. Είναι εκείνη η γυναίκα που μπορεί να σε εξυψώσει συναισθηματικά ή να σε καταστρέψει ολοκληρωτικά. Αυτήν την γυναίκα ήθελε να περιγράψει και ο συγγραφέας σε αυτό το μυθιστόρημα.

            Έτσι λοιπόν ξεκινά η εξιστόρηση. Από μία συνάντηση, μεταξύ των δύο βασικών ηρώων, του Γιάννη και της Κατερίνας, μία συνάντηση που εξελίσσεται σε ένα παθιασμένο σμίξιμο που αφήνει τον αναγνώστη με την απορία καθώς δεν μπορεί να καταλάβει από που και ως που, δύο, κατά τα φαινόμενα, άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι βρίσκονται ξαφνικά σε αυτή τη θέση. Από το επόμενο κεφάλαιο η ιστορία ξεκινά από την αρχή και σύντομα τα κομμάτια της βρίσκουν το ένα, το άλλο και δημιουργείται μία ολοκληρωμένη εικόνα.

            Η "Ογκρέσα" είναι ένα μυθιστόρημα που έχει χωριστεί σε πολλά μέρη. Δεν είναι απλά μία ιστορία που προσπαθεί να συνδέσει δύο ανθρώπους με συγκλίνουσα πορεία. Είναι πολλές ιστορίες που τρέχουν στο παρασκήνιο και οι οποίες στην αρχή φαίνονται εντελώς ασύνδετες. Έτσι με την εναλλαγή των κεφαλαίων ο αναγνώστης παρακολουθεί αυτά τα διαφορετικά μέρη να εξελίσσονται σαν να πρόκειται για διαφορετικά βιβλία. Έτσι εκτός από τη ζωή του Γιάννη και της Κατερίνας,  μαθαίνουμε την ιστορία του Λουκά, που είναι στην ομάδα των "Γιατρών χωρίς Σύνορα", την ιστορία του Μάνου που φαίνεται πως ζει μία ζωή μοναχική και αρκετά προβληματική και την ιστορία των δύο αστυνομικών της Αγγελικής και του Κυριάκου που ψάχνουν να βρουν στοιχεία για έναν κατά συρροή δολοφόνο.  Η σύνδεση τους, γίνεται σταδιακά. Δεν έχουμε δηλαδή μία σύγκλιση όλων των ιστοριών σε ένα κεφάλαιο, αλλά τμηματικά οι διάφοροι ήρωες βρίσκουν τη θέση τους στο κεντρικό θέμα που αφορά τους δύο βασικούς χαρακτήρες.

            Η λύση του δράματος φέρνει στο προσκήνιο τις συνέπειες των επιλογών του καθενός. Συνέπειες που αποδείχτηκαν καταστροφικές και που επηρέασαν τη ζωή όλων με έναν μοναδικό τρόπο. Η παιδική κακοποίηση, τα άσχημα βιώματα, οι προβληματικές σχέσεις μέσα σε ένα ζευγάρι και οι εξωσυζυγικές περιπέτειες θα συνθέσουν ένα εκρηκτικό μίγμα που θα καθορίσει την εξέλιξη της ιστορίας. Το τέλος της είναι ανατρεπτικό και αφήνει τον αναγνώστη με μία γλυκόπικρη γεύση. Όμως όλο το έργο διαπνέεται από έντονα συναισθήματα και από καταστάσεις που φέρνουν στα όρια τους τους ανθρώπους, οπότε και το τέλος της ιστορίας δεν θα μπορούσε να διαφέρει ως προς τον δυναμισμό και την ένταση του.  

            Και αυτό το μυθιστόρημα του Κώστα Κρομμύδα είναι, κατά την προσφιλή του μέθοδο, γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο. Έτσι είναι σαν να παίρνει ο ίδιος το ρόλο του βασικού πρωταγωνιστή κάθε φορά στα έργα του. Αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα του ίδιου και η ιδιότητα του ως ηθοποιός, βοηθάει και εμάς τους αναγνώστες να τον τοποθετούμε οπτικά σε αυτόν τον ρόλο. Δύσκολα δηλαδή κάποιος που τον ξέρει να μη τον φανταστεί στη θέση του βασικού ήρωα. Το ίδιο το μυθιστόρημα είναι καλογραμμένο αν και έχει μία αρκετά σύνθετη δομή, αλλά δεν είναι με κανέναν τρόπο κουραστικό ή δυσανάγνωστο. Εμφανίζονται πολλοί χαρακτήρες αλλά η θέση τους είναι σαφώς καθορισμένη οπότε δεν επέρχεται σύγχυση.  Η ιστορία που πραγματεύεται έχει ενδιαφέρον ενώ υπεισέρχεται και σε θέματα που αφορούν την κοινωνία όπως αυτό της παιδικής κακοποίησης. Είναι ένα ανάγνωσμα που δεν θα απογοητεύσει αυτόν που θα το επιλέξει.  

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ 

 

Ο Γιάννης, ένας άντρας πεινασμένος για τη ζωή, θα γνωρίσει την Κατερίνα, μια γυναίκα που μέσα της τα ένστικτα μάχονται με τη λογική. Ένα τυχαίο τηλεφώνημα θα θέσει τον τροχό της τύχης σε κίνηση και θα τους παρασύρει σε μια πρωτόγονη και άγρια ένωση. Την ίδια ώρα, ο Μάνος, κατατρεγμένος από εφιαλτικές αναμνήσεις, σκορπά το θάνατο παλεύοντας να σκοτώσει τον εφιάλτη του διαταραγμένου του μυαλού. Τρεις ήρωες, που μέσα από πολλά παιχνίδια της μοίρας θα καταλάβουν ότι είναι δεσμώτες της ίδιας τους της ζωής, θα αναζητήσουν τη λύτρωση χαράσσοντας ο καθένας το δικό του μονοπάτι μέχρι που οι δρόμοι τους θα διασταυρωθούν, και τότε η αλήθεια θα έρθει στο φως. Οι συνέπειες θα είναι ολέθριες. Στη μέση η Κατερίνα, η ογκρέσα*, αποφασισμένη να απελευθερώσει το δράκο από μέσα της και να αψηφήσει τα πάντα σε μια απελπισμένη προσπάθεια να γεμίσει τα κενά στην ψυχή και στο κορμί της. Αγάπη και μίσος. Ζωή και θάνατος. Δύο όψεις του ίδιου νομίσματος που στριφογυρίζει απειλητικά στον αέρα. Ποια θα επικρατήσει; *Μυθική μορφή. Μυστηριακή γυναίκα με ακαταμάχητο έως επικίνδυνο ερωτισμό. Υποδηλώνει τη μοιραία, τη γυναίκα πλανεύτρα. Αναφέρεται και ως γυναίκα δράκαινα.