ΑΠΟΨΗ για το βιβλίο "Απαγορεύεται η είσοδος στο θάνατο", ΜΑΚΗΣ ΡΟΥΣΟΜΑΝΗΣ, εκδόσεις ΠΝΟΗ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ

 Ένα δραματικό και συναρπαστικό οδοιπορικό στην Αθήνα και στη Σμύρνη του σήμερα και στην Πέργαμο του 160 π.Χ μέσα από τα μάτια του Κενάν και της Θάλειας βίωσα διαβάζοντας το μυθιστόρημα του Μ.Ρουσομάνη "Απαγορεύεται η είσοδος στο θάνατο". Μέσα από μια αταίριαστη φαινομενικά αγάπη ανάμεσα σε έναν Τούρκο και μια Ελληνίδα ταξιδεύουμε στην Ελλάδα της αρχαιότητας και μαθαίνουμε τα μυστικά του Ασκληπιού.

  Ένα μεστό μυθιστόρημα που χωρίς ανούσια πλατιάσματα, θίγει αρκετά κοινωνικά ζητούμενα όπως η ζωή των καρκινοπαθών στην αποκατάσταση, ο έρωτας στα χρόνια του facebook και η παράνοια από ερωτική απόρριψη που θολώνει το νου.

  Ο λόγος του συγγραφέα ολοζώντανος παίρνει σάρκα και οστά μέσα στις σελίδες του βιβλίου και οι ήρωες του, απλοί με καθημερινά προβλήματα. Το διάβασα απνευστί μέσα σε λίγες ώρες και ομολογώ με κέρδισε με την απλότητα, την αλήθεια του και την έντασή του. Καθηλωτικό γιατί τα γεγονότα λαμβάνουν χώρα με καταιγιστικούς ρυθμούς και πολύ δραματικό. Ειδικά στο τέλος, εκεί που η πλοκή φτάνει στη λύση της και το τότε με το τώρα συνδέονται με τρόπο που δε φαντάζεται ο αναγνώστης βούρκωσα και συγκινήθηκα πολύ. Τους λόγους δε θα σας τους αποκαλύψω για να το διαβάσετε. Μπράβο στο συγγραφέα για αυτήν την ευρηματική ιστορία και συνάμα διδακτική που μας παρέδωσε.

ΕΥΑ ΜΑΡΑΚΗ

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ 

 Αθήνα και Σμύρνη. Πόσα κοινά έχουν οι δύο αυτές πόλεις... Γνώριμοι άνθρωποι και μυρωδιές οικείες. Φαγητά, μεζεκλίκια και καφέδες. Στη Σμύρνη τούρκικος και στην Αθήνα ελληνικός.
Εκείνος ήταν παντρεμένος και πατέρας ενός μικρού αγοριού. Σαράντα ετών και Τούρκος μουσουλμάνος. Ένας όμορφος Ανατολίτης που η δουλειά του ξεναγού σε ελληνικά γκρουπ τον έκανε ακόμη πιο γοητευτικό στα γυναικεία βλέμματα. Ήταν ο Κενάν. Εκείνη ήταν παντρεμένη και μάνα. Τριάντα ετών και καρκινοπαθής. Ελληνίδα και χριστιανή ορθόδοξη. Ήταν όμορφη αλλά και άσχημη, αφού είχε αφεθεί στην καθημερινότητα, στην ασθένεια και στη ρουτίνα της ζωής. Ήταν η Θάλεια.
Πέργαμος Μικράς Ασίας, 160 π.Χ.
Η νεαρή κοπέλα περνούσε τον ενός χιλιομέτρου διάδρομο με τους κίονες που οδηγούσε στον χώρο του ιερού υποβασταζόμενη από τη μητέρα της. Δυο σημάδια στον αριστερό μαστό της είδε εκείνο το πρωινό, και πήραν το δρόμο για το Ασκληπιείο. Τα πόδια της κόπηκαν καθώς περπατούσαν στο θεραπευτήριο του Ασκληπιού και είδε τη μεγάλη επιγραφή που έγραφε: «Εν ονόματι των θεών απαγορεύεται η είσοδος εις τον Θάνατο». (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)