Η Ασπασία Βλάχου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978 και είναι απόφοιτος του τμήματος Κλασικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Έχει εκπονήσει δύο πανεπιστημιακές εργασίες με τίτλους: "Η αυτοθυσία στον Ευριπίδη και τον Αισχύλο" και "Ανάλυση διαλογικού κειμένου". Το πρώτο της βιβλίο, " Ταξιδάκι Αναψυχής", κυκλοφόρησε το 2002 από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα και το δεύτερο έργο με τίτλο "Αλισάχνη" κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 2008, έτυχε θερμής υποδοχής από το αναγνωστικό κοινό και επανεκδόθηκε το 2016 από τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη. Η "Επικίνδυνη Νηνεμία" είναι το τρίτο της έργο.
1.Απο πόσο χρονών ξεκίνησες να γράφεις και τι σε εμπνέει να γράφεις;
Ξεκίνησα να γράφω από δεκατεσσάρων χρονών αρχές από
ιστορίες στα δισέλιδα από τη μέση των τετραδίων, ώσπου μία από αυτές με
κέντρισε τόσο που τη συνέχισα και έγινε το πρώτο μου βιβλίο.
Συνήθως με εμπνέουν ερεθίσματα που βρίσκω μπροστά μου
τυχαία, όπως μια φωτογραφία, ένα μουσικό κομμάτι, ένας στίχος από ποίημα, μια
σπάνια λέξη… Από μια λέξη, για παράδειγμα, γεννήθηκε το προηγούμενο βιβλίο μου, η
“Αλισάχνη”.
2. Η μοναξιά του
συγγραφέα, είναι μύθος ή πραγματικότητα; Εννοώ, είναι παράγοντας για την συγγραφή ενός
βιβλίου;
Η μοναξιά του συγγραφέα είναι κάπως εικονική, γιατί όταν
απομονώνεται για να γράψει έχει κατάσαρκα πάνω του τους ήρωες της ιστορίας του.
Απομόνωση από την πραγματικότητα, θεωρώ, είναι απαραίτητη, είτε περιορίζοντας
την επικοινωνία είτε με το να αποκόπτεται κανείς πνευματικά από τις καθημερινές
εγνοιες.
Η Επικίνδυνη Νηνεμία είναι μια σπονδυλωτή αστυνομική
περιπέτεια, την οποία αφηγούνται σε πρώτο πρόσωπο οι πρωταγωνιστές της. Ο
βασικός άξονας είναι μια υπόθεση αρχαιοκαπηλίας, αλλά τα τεκταινόμενα τα
επηρεάζουν οι προσωπικότητες και οι επιλογές των ηρώων που από την ήρεμη
ρουτίνα τους βρίσκονται στο κέντρο των γεγονότων. Οι στόχοι τους, οι φόβοι
τους, τα βαθιά ριζωμένα ιδανικά, ο έρωτας που τους αποπροσανατολίζει ή θέτει εκ
νέου τον προσανατολισμό τους οδηγούν τη δράση ως το τέλος.
4.Ποιο μήνυμα θα ήθελες να
περάσεις μέσα από το βιβλίο σου;
Ο άνθρωπος μπορεί να κάνει τα πάντα αν έχει το κατάλληλο
κίνητρο. Το κατάλληλο κίνητρο είναι διαφορετικό για τον καθένα όπως
διαφορετικοί είμαστε όλοι. Η “αδυναμία” ενός χαρακτήρα είναι μια επίφαση γιατί
δεν έχει βρεθεί μπροστά του ο λόγος να την κάνει δύναμη. Για άλλους το κίνητρο
είναι κατί πεζό σαν το χρήμα, για άλλους υψηλό όπως μια ιδέα, για άλλους κάτι
ρευστό και ύπουλα δυνατό όπως ο έρωτας ή το μίσος. Με το κατάλληλο κίνητρο οι
άνθρωποι αγγίζουν όρια που δεν μπορούσαν καν να φανταστούν.
5. Ας μιλήσουμε για το επίπεδο δημιουργίας ενός χαρακτήρα, πως αποτυπώνεις έναν χαρακτήρα στο χαρτί; Προσπαθείς να μπείς στο πετσί του ρόλου;
Λοιπόν, αυτό είναι από τα πιο απολαυστικά κομμάτια της
συγγραφής για μένα. Η τεχνική που χρησιμοποίησα στο συγκεκριμένο βιβλίο να
αφηγείται ο κάθε πρωταγωνιστής την ιστορία του με βοήθησε σημαντικά. Αρχικά
είχα στο μυαλό μου τα βασικά στοιχεία του χαρακτήρα τους, τις αντιλήψεις
τους... σαν σχέδιο με μολύβι πριν να μπει το χρώμα στον πίνακα. Ύστερα,
γράφοντας τα γεγονότα μέσα από τα μάτια τους μπήκα πραγματικά στο πετσί τους.
Ήταν μια συνεχώς εξελισσόμενη και πολύ ζωντανή διαδικασία που δεν με άφησε
στιγμή να τελματώσω. Από ένα σημείο και μετά έμπαιναν στο πληκτρολόγιο και
έγραφαν οι ίδιοι.
6.Υπάρχει κάποιο άτομο που
θα ήθελες να διαβάσει πρώτο το βιβλίο σου;
Υπάρχει και δεδομένου ότι έχει διαβάσει άπειρα βιβλία
όλων των ειδών, αυτή η γνώμη έχει συγκεκριμένη βαρύτητα για μένα.
7. Ποιο θα έλεγες πως είναι το «στίγμα» σου; Αυτό που σε χαρακτηρίζει...
Ο σεβασμός στον αναγνώστη. Όπως ξέρουμε όλοι τόσο η πραγματικότητα,
όσο και η λογοτεχνία μπορούν να γίνουν ωμές. Επιδίωξή μου είναι να κεντρίσω το
ενδιαφέρον του αναγνώστη χωρίς να τον εκθέσω σε ωμότητες κανενός είδους.
8. Πότε έχεις περισσότερο ανάγκη να γράψεις; Σε ποια ψυχολογική ή συναισθηματική κατάσταση νιώθεις την ηρωίνη της γραφής να τρυπά την ευαισθησία της ψυχής σου ώστε να αποζητήσεις την αγαλλίαση στην γραφή;
Έχει συμβεί να γράψω κάτι για να αποσυμφορηθώ από πολύ
έντονα συναισθήματα, αλλά αυτά που γράφτηκαν δεν ήταν δημοσιεύσιμα. Το να
γράψει κανείς ένα μυθιστόρημα απαιτεί ένα είδος πειθαρχίας στην πλοκή, στην όλη
ατμόσφαιρα του βιβλίου, όποια κι αν είναι.
Όταν αυτά που αισθάνομαι λόγω πραγματικών συνθηκών είναι
πολύ έντονα και οδυνηρά, δεν μπορώ να γράψω. Αντίθετα, όταν καταλαγιάσουν, όταν
καταφέρω να εξερευνήσω αυτό που νιώθω και να συμιφλιωθώ με αυτό, όταν επέλθει
ένα είδος ισορροπίας, τότε βρίσκω ξανά τον οίστρο να συνεχίσω. Για να απαντήσω
ξεκάθαρα στην ερώτηση, η ορμή να γράψω έρχεται όταν βρίσκομαι σε ειρήνη με τον
εαυτό μου.
9. Έχεις κάποιον άνθρωπο
σαν πρότυπο σου; Και
αν ναι ποιος είναι αυτός και γιατί τον θεωρείς πρότυπο;
Κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχει ακριβές πρότυπο για κανένα
μας, υπάρχει όμως ένα καλό προηγούμενο, κάτι που το θεωρούμε άξιο να το
φτάσουμε προσθέτοντας πάντα την προσωπική μας χροιά. Για μένα αυτού του είδους
πρότυπα είναι οι γονείς μου. Είναι δύο άξιοι άνθρωποι που προσπάθησαν και
χάραξαν τις ζωές τους αξιοπρεπώς, με αγάπη, ευγένεια και συνέπεια κερδίζοντας
τη γνήσια εκτίμηση των παιδιών τους.
10. Το βιβλίο σου κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες και από ότι μαθαίνω πάει πάρα πολύ καλά. Επέτρεψε μου σε αυτό το σημείο να ρωτήσω αν έχεις ήδη ξεκινήσει να προετοιμάζεις κάτι καινούριο.
Η αλήθεια είναι ότι η Νηνεμία μαθαίνεται σιγά σιγά και αγαπιέται
από αναγνώστη σε αναγνώστη. Αυτό είναι μεγάλη χαρά για μένα και μου δίνει
δύναμη να συνεχίζω. Ναι, έχω κάτι στα σκαριά, είναι σε πολύ αρχικό στάδιο αλλά
είναι αρκετό για να κάνει την καθημερινότητά μου ελπιδοφόρα και αισιόδοξη με
ένα νέο σκοπό.
11. Πες μας ένα σου όνειρο
που αξιώθηκες να το δεις να πραγματοποιείται
Στα εικοσιδύο μου πήρα στα χέρια μου το πρώτο μου βιβλίο
εκδεδομένο. Με σελίδες και εξώφυλλο, όπως λέμε με σάρκα και οστά.
12. Ποια έκφραση χρησιμοποιείς συχνά και σε εκφράζει;
Τίποτα δεν είναι απόλυτο, πρέπει να έχουμε την ετοιμότητα
να καταλάβουμε, να αντέξουμε και να διαχειριστούμε το ότι όλα είναι σχετικά.
13. Πες μας ποιο βιβλίο διαβάζεις αυτό το διάστημα
Διαβάζω δύο βιβλία ταυτόχρονα, διαφορετικά από το είδος
που γράφω εγώ. Το ένα είναι “Στη σκιά της πεταλούδας” του Ισίδωρου Ζουργού και
έχω μαγευτεί από τη μελαγχολική του χάρη. Παράλληλα, διαβάζω το “Χρονικό των
Φόρσαιτ”, ένα εκτενέστατομυθιστόρημα που αφηγείται ζωγραφίζοντας κυριολεκτικά
τους χαρακτήρες το χρονικό μιας αγγλικής οικογένειας σε μια μεγάλη περίοδο
χρόνου καθώς οι συνθήκες ζωής και οι κοινωνικές δομές και πεποιθήσεις
αλλάζουν.
14. Τι σε ελκύει και τι σε απωθεί σε κάποιον άνθρωπο; Ποιο είναι το μεγαλύτερο ελάττωμα και ποιο το προτέρημα σου;
Με ελκύει η ειλικρίνεια που συνδιάζεται με ευγένεια και η
ανθρωπιά και με απωθεί η ιδιοτέλεια.
Το βασικό ελάττωμά μου είναι ο αυθορμητισμός αλλά θέλω να
πιστεύω ότι μεγαλώνοντας τον έχω περιορίσει επαρκώς. Το προτέρημά μου είναι ότι
εκ φύσεως προσπαθώ να βλέπω θετικά τη ζωή.
15. Πες μας ένα μότο που
ακολουθείς...
«Κι αν
δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις» του Κ.Π. Καβάφη.
ΕΥΑ ΝΑΤΣΗ - ΕΥΑ ΜΑΡΑΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου