ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΓΑΛΗΝΟΥ ΣΤΟ "ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ"

Ελένη Γαληνού

Η Ελένη Γαληνού γεννήθηκε στην Αθήνα, κατάγεται από τη Μυτιλήνη και σήμερα κατοικεί στο Μαρούσι. Σπούδασε στη Σχολή Βακαλό Διακοσμητική και Γραφικές Τέχνες και εργάστηκε πάνω στο αντικείμενό της για δέκα περίπου χρόνια. Αρκετά νωρίς φιλοτέχνησε δύο προσωπικές σειρές χιουμοριστικών σκίτσων που έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη φωτογραφία, τη ζωγραφική, την ποίηση και τη στιχουργική. Τον Μάιο του 2007 πραγματοποίησε την πρώτη ατομική της έκθεση ζωγραφικής στο Κέντρο Τέχνης Πανταζίδης με θέμα Σύννεφα. Ακολούθησαν δύο ακόμα ομαδικές εκθέσεις στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, το 2007 και το 2008. Με τη λογοτεχνία ασχολείται αρκετά χρόνια και, επιθυμώντας να εμβαθύνει στην έννοια και την τεχνική του μυθιστορήματος, το 2007 παρακολούθησε μαθήματα δημιουργικής γραφής. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Έχει συμμετάσχει στο συλλογικό έργο Η πόλη φοβάται με το διήγημα …για ένα τσιγάρο! (2013). Έχει γράψει τα μυθιστορήματα Όταν στέρεψε η αντοχή (2013), Πέρα από τις κόκκινες γραμμές (2014) και Ακόμη θυμάμαι (2015). Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της Όσα δεν έγιναν λέξεις και Μυστική Διαθήκη. Επικοινωνία με τη συγγραφέα: eleni8047@gmail.com facebook: Ελένη Γαληνού-Eleni Galinou

1.       Πρώτα από όλα ποιο το κίνητρο που σας έκανε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή. Θα σας ενδιέφερε κάποιο άλλο είδος πέρα του μυθιστορήματος όπως είναι πχ. η ποίηση, σενάριο, ή οτιδήποτε άλλο;

Η αλήθεια είναι ότι πρώτα ξεκίνησα να γράφω ποιήματα και στίχους και αργότερα πέρασα στο κομμάτι της συγγραφής. Ήρθε κάποια στιγμή σαν ανάγκη, να πω την ιστορία ενός τραγουδιού ή ενός ποιήματος με περισσότερα λόγια, κι όταν το επιχείρησα, με κέρδισε περισσότερο απ’ όλα.

2.       Ένας συγγραφέας πιστεύετε ότι πρέπει να κρατάει σταθερά το είδος που έχει επιλέξει; Το να μπει στη διαδικασία να δοκιμάσει κι’ άλλα είδη γραφής είναι ρίσκο για τον ίδιο αλλά και για τον κόσμο του;

Ανάλογα με την έμπνευσή του. Αν νιώσει πως έχει να δώσει κάτι παραπάνω αλλάζοντας είδος, πρέπει να το ρισκάρει. Ένας καλός συγγραφέας δεν φοβάται την πρόκληση. Την ακολουθεί, την παλεύει και την κερδίζει.

3.       Η δημιουργία ενός μυθιστορήματος επιβάλλει μια διαδικασία στο μυαλό του κάθε συγγραφέα να δημιουργήσει χαρακτήρες, τοπία, εποχές και όλα όσα χρειάζονται ώστε στο αποτέλεσμα να προσφέρει στον αναγνώστη αυτή την αμεσότητα και να τον κάνει να "δεθεί" με αυτό που διαβάζει! Από που αντλείτε αυτή την έμπνευση σε κάθε έργο σας και ποσό δύσκολο μπορεί να είναι όλο αυτό;

Για μένα είναι εύκολο να πλάθω ιστορίες. Η φαντασία μου γεννά πολύ γρήγορα και μπαίνω αμέσως στο κλίμα που θέλω να γράψω. Το βλέπω σαν ταινία να εξελίσσεται και το περιγράφω με λεπτομέρειες.  Αν αναφέρομαι σε άλλες εποχές, σε ιστορικά γεγονότα, ή πράγματα που θέλουν διερεύνηση, φυσικά κάνω και την ανάλογη έρευνα. Μετά θέλει τέχνη και μπόλικη φαντασία, για να κάνεις τον αναγνώστη να σ’ ακολουθεί με κομμένη ανάσα μέχρι το τέλος.  

4.       Για κάθε βιβλίο σας, υπήρξε κάποιο κίνητρο-αφορμή ώστε να σας δώσει το πράσινο φως για να κάνετε την αρχή στη συγγραφή του;

Η έμπνευση είναι πάντα το κίνητρο και μπορεί να γεννιέται πολλά και διαφορετικά πράγματα εντελώς ανόμοια μεταξύ τους. Όταν έρχεται, είναι σαν να χτυπάει ένα εσωτερικό καμπανάκι και καταλαβαίνω πως αυτό θα είναι το επόμενο θέμα μου. Στήνω την υπόθεση πρώτα στο μυαλό μου, κάνω την έρευνά μου, βρίσκω τις ανατροπές της ιστορίας μου και ένα πιθανό τέλος. Μετά ξεκινώ να γράφω, και η εποχή είναι πάντα ο χειμώνας. 

5.       Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο "ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΙΑΘΗΚΗ"

     Είναι ένα μυθιστόρημα όπου φαντασία, ιστορικά πρόσωπα και πραγματικά στοιχεία συναντιούνται αναπάντεχα στο ίδιο σταυροδρόμι. Η Ελίζα, μετά τον αιφνίδιο θάνατο της μητέρας της, ανακαλύπτει ένα παλιό κόσμημα, επιστολές μιας γαλλίδας αριστοκράτισσας του 19ου αιώνα και ένα κουτί με περίεργους χάρτες. Με αφορμή αυτά τα στοιχεία, ξεκινά μια μυστηριώδη αναζήτηση, που την φέρνει αντιμέτωπη με ίντριγκες, αστικούς θρύλους και ιστορικά παράδοξα. Κι όσο το κουβάρι ξετυλίγεται, το μυστήριο και ο κίνδυνος για την Ελίζα βαθαίνουν. Μια ανεξήγητη σχέση συνδέει την οικογένειά της με τη Δούκισσα της Πλακεντίας κι ένα μυστικό αιώνων απειλείται...

                Το μυθιστόρημα κινείται σε δύο χρονικές περιόδους, στο παρελθόν και το παρόν. Στο παρελθόν βλέπουμε την πραγματική ζωή της Δούκισσας της Πλακεντίας, σαν να είναι μια από τις ηρωίδες του βιβλίου, και με αφορμή την περιπετειώδη ζωή της, στήνω τον μύθο μου. Στο παρόν, διαδραματίζεται ο μύθος της Μυστικής Διαθήκης, με την Ελίζα και την οικογένειά της, που όμως, κινείται σε πραγματικά μέρη της πρωτεύουσας, όπως είναι οι υπόγειες στοές της Αθήνας, τα σπίτια της Δούκισσας,  εκκλησάκια με μυστικά περάσματα και οι υπόγειες στοές, που είναι όλα υπαρκτά. Στο τέλος, το παρελθόν δένει με το παρόν δίνοντας όλες τις απαντήσεις, όμως το κλίμα μυστηρίου και τα στοιχεία που έρχονται στο φως, αφήνουν την αίσθηση πως ο μύθος του βιβλίου, μπορεί τελικά να μην είναι μόνο ένας μύθος.

6.       Μετά την ολοκλήρωση του έργου σας, χρειάζεστε μια δεύτερη γνώμη από κάποιο οικείο πρόσωπο πριν προχωρήσει επίσημα στα χέρια του εκδότη;

Μετά από 14 βιβλία που έχω γράψει, άσχετα αν έχουν εκδοθεί ως τώρα τα 5, δεν υπάρχει τέτοιο πρόσωπο. Όταν ολοκληρώσω ένα μυθιστόρημα, το αφήνω για λίγους μήνες στην άκρη, κι όταν το ξαναπιάσω, το διαβάζω πιο αποστασιοποιημένα και το διορθώνω όπου χρειάζεται.

7.       Πως αντιμετωπίζετε τυχών αρνητικές κριτικές; 

Όταν αποφασίζεις να εκδόσεις ένα βιβλίο σου, αποφασίσεις στην ουσία να εκτεθείς. Επόμενο λοιπόν είναι σε κάποιους να αρέσει η δουλεία σου και σε κάποιους άλλους όχι. Το βρίσκω απόλυτα φυσικό. Δεν υπάρχει το τέλειο βιβλίο που θα αρέσει σε όλον τον κόσμο. Η κάθε κριτική λοιπόν είναι καλοδεχούμενη, ακόμη και η αρνητική, αρκεί να είναι ειλικρινής.

8.       Πείτε μας τη γνώμη σας για την πορεία του βιβλίου και την εξέλιξη του σε αυτές τις δύσκολες εποχές.

Όπως το είπατε: δύσκολες εποχές επομένως δύσκολες και για το βιβλίο. Ας προσπαθήσουμε να δώσουμε ότι καλύτερο στον κόσμο, για να κρατήσουμε το επίπεδο ψηλά.

9.       Είστε αισιόδοξη για το μέλλον της λογοτεχνίας, με τη μορφή του χειροπιαστού βιβλίου και όχι των e-books; Πιστεύετε πως ο κόσμος θα συνεχίσει να βρίσκει τρόπους να διαβάζει παρά τα προβλήματα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει; 

Φοβάμαι ότι στα επόμενα χρόνια θα αλλάξουν λίγο τα πράγματα. Όσο οι γενιές που έχουν μάθει στο έντυπο βιβλίο θα αποχωρούν, οι επόμενες γενιές θα επιλέγουν περισσότερο την ψηφιακή μορφή. Αυτός είναι ο δικός τους τρόπος.

10.   Συγγραφή και παράλληλη εργασία. Πόσο εφικτό μπορεί να είναι για έναν συγγραφέα αυτός ο συνδυασμός χωρίς τις ανάλογες συνέπειες αντίστοιχα γνωρίζοντας ότι η συγγραφή "επιβάλλει" καθαρό μυαλό και ένα είδος ηρεμίας από οποιουσδήποτε εξωτερικούς παράγοντες;

Ξέρω ότι πολλοί συνάδελφοι το συνδυάζουν και μάλιστα με επιτυχία. Προσωπικά είμαι αφοσιωμένη στην συγγραφή και μόνο, και όταν έρθει η ώρα που θα γράφω το κάθε επόμενο μυθιστόρημά μου, μπαίνω κυριολεκτικά σε μια περίοδο ασκητισμού. Δεν κάνω τίποτα άλλο πέρα από το ασχολούμαι με την συγγραφή του έργου μου. Η αλήθεια είναι όμως πως λατρεύω αυτές τις απόλυτα δημιουργικές περιόδους που δουλεύω 12 ή και 16 ώρες την μέρα κλεισμένη στο γραφείο μου δίχως να ξεκλειδώνω την πόρτα του σπιτιού μου ακόμη και για μια εβδομάδα.

11.   Αγαπημένα βιβλία όπως και αγαπημένοι Έλληνες και ξένοι συγγραφείς;

Πολλοί και διαφορετικοί συγγραφείς και πολλά τα όμορφα βιβλία.

12.   Θεωρείτε πως η φαντασία, οι εμπειρίες  και το ταλέντο είναι ικανά να ανταπεξέλθουν στην συγγραφή ενός βιβλίου ή επιβάλλεται και μια περισσότερο μόρφωση ώστε να είναι δεδομένη και η επιτυχία;

Θα έλεγα πως κάθε ταλέντο μπορείς να το εξελίξεις μαθαίνοντας τα μυστικά του. Το ίδιο ισχύει για όλα, και για την ζωγραφική και την μουσική και το θέατρο. Αν δεν έχεις ταλέντο δεν γίνεται τίποτα. Το ίδιο και στην συγγραφή. Όμως πέρα από το ταλέντο, σε κάθε τέχνη, υπάρχει μια τεχνική και μικρά μυστικά. Έτσι αντί να πειραματίζεσαι διαρκώς μέχρι να βρεις την σωστή συνταγή, μπορείς κάλλιστα να την διδαχτείς.

13.   Έμπνευση. Υπάρχουν στιγμές που σε ανύποπτο χώρο και χρόνο απρόοπτα χτυπάει το καμπανάκι; Τι γίνετε όταν έρθει απρόσμενα και σας βρει μακριά από τον προσωπικό σας χώρο;

Φυσικά. Η έμπνευση δεν έχει ώρα ή συνταγή, δεν αντέχει το χαλινάρι. Έρχεται και σ’ αρπάζει ξαφνικά σαν μια αυθόρμητη σύλληψη δημιουργίας και δεν ξέρεις πού και σε τι μονοπάτια μπορεί να σε οδηγήσει. Και δεν φεύγει απ’ το μυαλό, ακόμα κι αν δεν την καταγράψεις εκείνη τη στιγμή. Σε ακολουθεί σαν σκιά και σου θυμίζει την παρουσία της μέχρι να της δώσεις αυτό που ζητάει: ύπαρξη.

14.   Προσωπικά βιώματα και εμπειρίες παίρνουν θέση στην γραφή σας; Και αν ναι πόσο εύκολο είναι να εκτίθεται κάτι προσωπικό δικό σας δημόσια;

Κάποια βιώματα και εμπειρίες αναπόφευκτα περνούν, ποτέ όμως δεν γράφω τον εαυτό μου. Συνήθως βγαίνω από έμενα και μπαίνω στο πετσί του κάθε ήρωά μου ξεχωριστά σαν να είμαι ηθοποιός και ενσαρκώνω το ρόλο μου ενώ παράλληλα τον σκηνοθετώ. Γράφω σαν να βλέπω μια ταινία, και ίσως γι’ αυτό, όπως λένε συχνά οι αναγνώστες μου, τα μυθιστορήματά μου βγάζουν πολλές και έντονες εικόνες και νιώθουν πως όσο τα διαβάζουν παράλληλα τα βλέπουν.

15.   Ελεύθερος χρόνος; Και πως αξιοποιείται;

…

16.   Τελειώνετε συγγραφικά ένα βιβλίο...και ολοκληρωμένο πλέον στα χέρια σας εσείς από τη θέση του αναγνώστη έχει υπάρξει φορά που σας έβαλε στη διαδικασία να σας κάνει να σκεφτείτε, να αναλογιστείτε, να γίνετε πιο ώριμη κατά κάποιο τρόπο από αυτό το οποίο εσείς η ίδια δημιουργήσατε;

Νομίζω ότι μπορεί να συμβεί. Μερικές φορές η ίδιοι οι ήρωες σου δείχνουν την αλήθεια τους και τότε συνειδητοποιείς ότι σου φωνάζουν κάτι που ως εκείνη την ώρα δεν είχες προσέξει. Αυτό σου δίνει τροφή για περισσότερη σκέψη κι ας το έχεις γράψει εσύ ο ίδιος.

17.   Τι θεωρείτε επιτυχία για εσάς από το αναγνωστικό κοινό σε κάθε δημιούργημα σας;

Νομίζω πως όταν ο αναγνώστης κλείνει το βιβλίο και νιώθει πως έκανε ένα όμορφο ταξίδι, που αν και έφτασε στο τέλος του, του έχει αφήσει έντονες εικόνες, ποικίλα συναισθήματα και μια ευχάριστη επίγευση, ότι πέρασε καλά όσο ταξίδευε στις σελίδες του και η ιστορία του συνεχίζει να είναι στο μυαλό του, τότε έχω πετύχει το στόχο μου. Και συνήθως, ότι μας άρεσε πολύ το θυμόμαστε.

18.   Ο κάθε ήρωας του βιβλίου σας, έχει κατά κάποιο τρόπο δρομολογηθεί στον χαρακτήρα του εξ’ αρχής  ή στην πορεία οι ανατροπές και οι απρόοπτες εξελίξεις επηρεάζουν και γίνονται και οι ανάλογες εναλλαγές;

Το είπα και παραπάνω: Κάποιες φορές οι ήρωες, ανάλογα με τον χαρακτήρα που τους δίνεις, μοιάζει να μην θέλουν να κάνουν ορισμένα πράγματα, που εσύ σαν συγγραφέας αρχικά είχες αποφασίσει. Και τότε μπαίνει η μαγεία, γιατί οι ίδιοι οι ήρωες, σου δείχνουν έναν άλλον δρόμο, πιο πραγματικό και σωστό για εκείνους, κι εσύ τελικά βλέπεις πως πρέπει να τους ακολουθήσεις.

19.   Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο υποψήφιο συγγραφέα που θέλει να κάνει τα όνειρα του πραγματικότητα μέσα από τον χώρο του βιβλίου;

Θα του έλεγα πως χρειάζεται πείσμα, υπομονή, επιμονή, πληροφόρηση, φαντασία και λογοτεχνική γραφή. Να γράψει κάτι ξεχωριστό. Η ποιοτική δουλεία είναι το κλειδί. Τον τίτλο του συγγραφέα τον χτίζεις βιβλίο το βιβλίο, χρόνο με το χρόνο βάζοντας την δική σου προσωπική σφραγίδα.

20.   Ποιο είναι το ΜΟΤΟ που ακολουθείτε; Η τελευταία λέξη δικιά σας!

Θετική σκέψη, θετικές πράξεις, θετική ενέργεια.

 ...Η Ελίζα συγκλονισμένη, προχώρησε στην επόμενη σελίδα. Ετούτη ήταν πιο πυκνογραμμένη και πολύ μεγαλύτερη απ’ τις προηγούμενες.
"Δεν ξέρω ποιο αιθέριο φως γεννά η ψυχή ένα πρωί, που έχει τη δύναμη όλα να τα αλλάζει. Ποιο τραγούδι ηχεί μελωδικό, που κάνει την ψυχή να γαληνεύει, τα χρώματα να δείχνουν πιο ζωντανά και τη ζωή να ευωδιάζει άρωμα γλυκό. Πότε ένα κλάμα γίνεται αγγέλων φωνή που σε καλεί να πλησιάσεις. Ετούτη η αδύναμη φωνούλα, με πόση ομορφιά τρύπωσε μέσα μου. Νιώθω πως με γεμίζει ζωή, πως μ’ αλλάζει. Με παίρνει απ’ το χέρι και με οδηγεί ως τα πέρατα της ύπαρξής μου. Για πρώτη φορά είμαι σε θέση να αντικρίσω τι υπάρχει μέσα μου. Μένω έκθαμβη. Μεταμορφώνομαι σε κάτι ανώτερο. Σπάει η πέτρα της ψυχής μου σαν να τη λαξεύουν με αγάπη οι άγγελοι και γεμίζω ζεστασιά. Οι αδιάβαστες σελίδες της ζωής μου ξαφνικά γυρνούν κι εγώ ακούω την αναπνοή της μικρής μου κόρης σαν το ρολόι του χρόνου"...

https://www.dioptra.gr/Vivlio/911/712/ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΙΑΘΗΚΗ