Η Μαρίνα Κλωνάρη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από το Πειραματικό Σχολείο του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και συνέχισε τις σπουδές της στο τμήμα Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου του Πειραιά. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της, επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα.
Η αγάπη για την ανάγνωση βιβλίων την οδήγησε στις δικές της συγγραφικές απόπειρες στο χώρο της φανταστικής λογοτεχνίας, με πηγή έμπνευσης κυρίως τη μυθολογία των λαών. Το 2006 εκδίδεται το πρώτο της βιβλίο. Ακολουθεί η δημοσίευση μικρότερων ιστοριών σε ισπανόφωνη εφημερίδα. Η "Εξόριστη Θεά", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή, αποτελεί το δεύτερο βιβλίο της.
Οπισθόφυλλο:
Το νερό πηγάζει, κυλάει, ανεβαίνει, πλημμυρίζει, υποχωρεί και
την τυλίγει, της δίνει δύναμη, την κάνει Θεά, λατρευτή και μισητή, ζωοδόχο και
τιμωρό. Το νερό βρίσκεται παντού, όπως κι εκείνη που κυλάει μαζί του.
Προσαρμόζεται σε κάθε πέρασμα, ταξιδεύει μακριά, αλλάζει μορφή αλλά εξακολουθεί
να υπάρχει... Και το όνομα αυτής;"
Όταν ο νεότερος πρίγκιπας Αρές, παρακινούμενος από τον ετοιμοθάνατο πατέρα του, προκαλεί τον μεγαλύτερο αδερφό του για το θρόνο της Ιμούρ, εκείνος, προκειμένου να του τον παραχωρήσει, του αναθέτει ως αποστολή να βρει και να φέρει πίσω στην πόλη τους την ημίθεη Ιέρεια που ζούσε στον Αρχαίο Ναό της Ιμούρ πριν από πεντακόσια χρόνια.
Έτσι, κυνηγημένος από τους εχθρούς του, ξεκινάει την αναζήτηση της μυστηριώδους αυτής γυναίκας, ακολουθώντας βήμα προς βήμα το ταξίδι μιας εξόριστης Θεάς, ψάχνοντας τα ίχνη της, ερευνώντας παλιότερες δοξασίες, ξεχασμένες ή και αλλαγμένες στο πέρασμα των χρόνων. Στην αναζήτησή του αυτή θα περιπλανηθεί σε διαφορετικές πόλεις στον επάνω αλλά και στον κάτω κόσμο, όπου θα ξυπνήσει τρομερά μυθικά τέρατα και θα τα βάλει με πεισματάρηδες Θεούς.
"Πώς είναι δυνατό να βρεις μια Θεά στην οποία δεν πιστεύεις;"
Όταν ο νεότερος πρίγκιπας Αρές, παρακινούμενος από τον ετοιμοθάνατο πατέρα του, προκαλεί τον μεγαλύτερο αδερφό του για το θρόνο της Ιμούρ, εκείνος, προκειμένου να του τον παραχωρήσει, του αναθέτει ως αποστολή να βρει και να φέρει πίσω στην πόλη τους την ημίθεη Ιέρεια που ζούσε στον Αρχαίο Ναό της Ιμούρ πριν από πεντακόσια χρόνια.
Έτσι, κυνηγημένος από τους εχθρούς του, ξεκινάει την αναζήτηση της μυστηριώδους αυτής γυναίκας, ακολουθώντας βήμα προς βήμα το ταξίδι μιας εξόριστης Θεάς, ψάχνοντας τα ίχνη της, ερευνώντας παλιότερες δοξασίες, ξεχασμένες ή και αλλαγμένες στο πέρασμα των χρόνων. Στην αναζήτησή του αυτή θα περιπλανηθεί σε διαφορετικές πόλεις στον επάνω αλλά και στον κάτω κόσμο, όπου θα ξυπνήσει τρομερά μυθικά τέρατα και θα τα βάλει με πεισματάρηδες Θεούς.
"Πώς είναι δυνατό να βρεις μια Θεά στην οποία δεν πιστεύεις;"
1)
Τι σας ώθησε να γίνετε
συγγραφέας?
Δεν υπήρξε
ποτέ κάτι συγκεκριμένο που να με ωθήσει να γίνω συγγραφέας. Ήταν μάλλον κάτι
έμφυτο, μιας και από μικρή μου άρεζε να φτιάχνω ιστορίες. Θυμάμαι τον εαυτό μου
ως έφηβη να περνάει αρκετό χρόνο αμίλητη με το μυαλό να ταξιδεύει. Κάποια
στιγμή αποφάσισα να τα βγάλω σε μια κόλα χαρτί και άρχισα να γράφω.
ΜΙΡΑΦΗ ΣΑΣ ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ
ΟΤΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΑΒΑΣΕΙ,ΝΑ ΣΑΣ ΓΝΩΡΙΣΕΙ?Ο ΠΡΩΤ2)ΜΙΑ ΚΑΙ 2) Μια και είναι το πρώτο σας βιβλίο και δεν
γνωρίζουμε την γραφή σας τι πιστεύεται ότι προκαλεί τον αναγνώστη να σας
γνωρίσει? Το εξώφυλλο? Πείτε μας δυο λόγια για την ιστορία…
ΠΡΩΤΟ ΣΑΣ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΓΡΑΦΗ
ΣΑΣ ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ ΟΤΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΑΒΑΣΕΙ,ΝΑ ΣΑΣ ΓΝΩΡΙΣΕΙ?Ο
ΣΑΣ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΓΡΑΦΗ ΣΑΣ ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ ΟΤΙ Π
Καταρχάς δεν είναι το πρώτο μου βιβλίο, αλλά
το δεύτερο. Το πρώτο είχε κυκλοφορήσει το 2006 από άλλον εκδοτικό οίκο και εγώ
είχα χρησιμοποιήσει το ψευδώνυμο Μαρίνα Κλερή. Δυστυχώς, λόγω δυσμενών
συνθηκών, εκείνος ο εκδοτικός οίκος έκλεισε και πέρασαν αρκετά χρόνια μέχρι να
μπορέσει επιτέλους να εκδοθεί και το δεύτερο. Η «Εξόριστη Θεά» ήταν έτοιμη από
το 2007.
Όσον αφορά στη γραφή μου, το είδος που μπορώ
να γράψω είναι η φανταστική λογοτεχνία, δεν μπορώ να χτίσω μια ιστορία σε
πραγματικό χώρο – χρόνο γιατί οι κανόνες που διέπουν την πραγματικότητα με
περιορίζουν. Εάν στον αναγνώστη αρέσει το είδος αυτό, καθώς και η χρήση
στοιχείων μυθολογίας, πιστεύω ότι θα βρει το γράψιμο και τον τρόπο σκέψης μου
αρκετά ενδιαφέρον. Αυτό που προσπαθώ να κάνω πάντα είναι να αναλύσω μια ιδέα
και στα πλαίσια αυτής να εκτυλίσσεται μια ιστορία. Για παράδειγμα, στην
«Εξόριστη Θεά» η βασική ιδέα είναι: Πώς μεταλλάσσεται μια θεότητα με βάση τα
χαρακτηριστικά της εκάστοτε κοινωνίας στην οποία ζουν οι πιστοί της. Ποια
στοιχεία δηλαδή της αποδίδουν ανάλογα με τα γεωλογικά, ανθρωπολογικά,
οικονομικά κλπ γνωρίσματα της κοινωνίας αυτής. Από εκεί και πέρα υπάρχει και η
ιστορία του πρίγκιπα Αρές και οι περιπέτειές του στην αναζήτηση της
συγκεκριμένης Θεάς. Θέλω δηλαδή να προσφέρω μια ιστορία με διαφορετικά επίπεδα
που θα δώσει το ερέθισμα στον αναγνώστη εφόσον το επιθυμεί, να σκεφτεί κάποιες
έννοιες λίγο παραπάνω και να μην περιοριστεί μόνο στην εξέλιξη της υπόθεσης.
3) Χρειάστηκε
να κανετε έρευνα? Και αν ναι πόσο χρόνο χρειάστηκε για να έχετε μία
ολοκληρώμενη εικόνα?
Μια αγαπημένη μου συνήθεια είναι να μελετώ τη
μυθολογία των λαών. Με ενδιαφέρουν επίσης πάρα πολύ η αρχαιολογία και η
ιστορία. Διαβάζω οτιδήποτε σχετικό πέσει στα χέρια μου και μου αρέσει να βλέπω
εκπομπές με αυτά τα θέματα. Κάπως έτσι το μυαλό είχε αρχίσει ήδη να συγκρίνει
δοξασίες και παραδόσεις. Ουσιαστικά η έρευνα είχε γίνει ήδη όταν άρχισαν να
γεννούνται οι χαρακτήρες τους οποίους ήθελα να εντάξω σε ένα φανταστικό χώρο –
χρόνο φτιαγμένο με επιρροές από τη Μεσοποταμία και την αρχαία Ελλάδα. Ήταν
δηλαδή ακριβώς η ενασχόλησή μου με τα αγαπημένα σε εμένα θέματα μυθολογίας,
αρχαιολογίας και ιστορίας που προηγήθηκε και με ενέπνευσε να γράψω το
συγκεκριμένο κείμενο και όχι το αντίστροφο. Δεν αποφάσισα δηλαδή μια μέρα να
γράψω μια ιστορία για μια Θεά με χαρακτηριστικά των δοξασιών των Σουμέριων έτσι
ώστε να αρχίσω την έρευνα.
4) Τι θα θέλατε ο
αναγνώστης ο αναγνώστης να εκτιμήσει περισσότερο στο βιβλίο?
Θα ήθελα ο αναγνώστης να αγαπήσει τους
χαρακτήρες που έχω δημιουργήσει. Να αγαπήσει τον πρίγκιπα Αρές, να τον
ερωτευθεί, να γελάσει και να πονέσει μαζί του. Να νιώσει τη δύναμη και την αποφασιστικότητα
της Αννάνυα, να τον συνεπάρει η ορμή της να κατακτήσει τον κόσμο. Το νόημα της
ιστορίας είναι ότι τα πάντα εξελίσσονται και ότι όλα συμβαίνουν για κάποιο
λόγο, όσο κι αν ο λόγος αυτός δεν είναι προφανής κάποιες φορές. Προσπάθησα να
το μεταδώσω αυτό στον αναγνώστη μέσω των χαρακτήρων που δημιούργησα, μέσα από
τον τρόπο που φέρονται και που σκέφτονται, από τις περιπέτειες και τα παθήματά
τους. Κατά την άποψή μου ένα πράγμα που κρίνει κάποιον ως συγγραφέα είναι η
ικανότητά του να δημιουργήσει όμορφους δεσμούς μεταξύ των χαρακτήρων που
γεννάει και του αναγνώστη. Να μπορούν να του μεταδώσουν αυτοί όλα τα
επιδιωκόμενα συναισθήματα και την κεντρική ιδέα. Ελπίζω να το κατάφερα.
5) Εκπληρώθηκαν οι
προσδοκίες σας με την έκδοση του βιβλίου σας?
Δεν νομίζω ότι οι προσδοκίες ενός συγγραφέα εκπληρώνονται μόνο με
την έκδοση του βιβλίου του. Κανείς δεν γράφει ένα κείμενο απλά και μόνο για να
το δει σε μορφή βιβλίου. Όπως και όλοι όσοι γράφουν, έτσι κι εγώ περιμένω με
ανυπομονησία να δω τις αντιδράσεις των αναγνωστών, να ακούσω κάποια σχόλια και
κάποιες κριτικές. Όταν γεννάς κάτι από το μυαλό σου και αυτό καταφέρνει να
εκδοθεί, έτσι ώστε να μπορείς να το μοιραστείς με τους άλλους, θέλεις να
ακούσεις τη γνώμη τους για αυτό και φυσικά θέλεις να ακούσεις ότι το αγάπησαν
όσο το αγάπησες κι εσύ τον καιρό που το έχτιζες.
6) Έχετε συγκεκριμένη
προτίμηση στα λογοτεχνικά σας αναγνώσματα?
Τα λογοτεχνικά αναγνώσματα που μου αρέσουν
περισσότερο είναι ιστορικά μυθιστορήματα, αλλά και οτιδήποτε έχει μυστήριο και
κάποια δράση. Αγαπημένοι μου συγγραφείς είναι ο Umberto Eco, ο Carlos Ruiz Zafon, ο Bernard Cornwell και o Valerio Massimo Manfredi. Δεν θα διάβαζα ποτέ κοινωνικά δράματα, γλυκανάλατα ερωτικά και
ιστορίες καθημερινότητας. Κάποια από τα αγαπημένα μου βιβλία είναι το «Μπαουντολίνο»,
«Το Άρωμα» και «Το Πετράδι της Ανατολής». Επίσης μου αρέσει και η αστυνομική
λογοτεχνία.
7) Θα θέλατε να
μοιραστείτε με τους αναγνώστες του blog μας, τη φράση που
σας εκφράζει,το τραγούδι που σας αντιπροσωπεύει και την αγαπημένη σας ταινία.
Η
φράση που με εκφράζει είναι ελληνικής προέλευσης αλλά έχει μείνει γνωστή ως η
λατινική ρήση Nula Dies Sine Linea που σημαίνει «Ούτε μία μέρα χωρίς μία γραμμή» και ειπώθηκε από
τον Απελλή, αρχαίο Έλληνα ζωγράφο. Για εμένα σημαίνει ότι κάθε μέρα πρέπει να
επιτυγχάνουμε έστω και έναν μικρό στόχο, να μην αφήνουμε το χρόνο να περνάει
ανεκμετάλλευτο. Δεν έχω ένα αγαπημένο τραγούδι αλλά ακούω σχεδόν αποκλειστικά
ξένη μουσική, όπως επίσης δεν έχω και μόνο μία αγαπημένη ταινία, αλλά μου
αρέσει πολύ ο κινηματογράφος. Τα τελευταία χρόνια κυρίως ο ευρωπαϊκός και ο
ασιατικός.
8) Ποιό βιβλίο
διαβάζετε αυτή την στιγμή?
Το βιβλίο που διαβάζω τώρα είναι «Ο Πόλεμος
των Θεών» του Neil Gaiman από τις εκδόσεις Οξύ.
9) Ποιο είναι το MOTO σας για τη ζωή?
Το μότο μου
για τη ζωή θα έλεγα ότι είναι η λατινική ρήση Aut viam inveniam aut faciam που σημαίνει «Ή θα τον
βρούμε το δρόμο ή θα τον φτιάξουμε» και ειπώθηκε από τον Καρχηδόνιο Αννίβα.
Θέλω να είμαι αισιόδοξη, δημιουργική, ευέλικτη και αποτελεσματική.
Για το βιβλίο της
παρέας
Λίτσα Λαμπρακοπούλου
Πολύ όμορφη συνέντευξη κυρία Λαμπρακοπούλου και κυρία Κλωνάρη! Περιμένω να "συναντήσω" την 'Εξόριστη Θεά'. Καλοτάξιδο!
ΑπάντησηΔιαγραφή