Στην καρδιά της Αθήνας, στο "Studio Level", δύο μοναδικοί καλλιτέχνες και καλοί φίλοι, ανταμώνουν σε ένα μαγικό μουσικό ταξίδι. Δύο Κρητικοι που η αγάπη και το πάθος τους για τα τραγούδια τους οδήγησε σε αυτό το υπέροχο μοναδικό συναπάντημα.
Ο καταξιωμένος και πολυτάλαντος Νεκτάριος Σφυρακης, ταξιδεύει στο ποιητικό σύμπαν του Νεκτάριου Ανυφαντάκη, ενώνουν τις δυνάμεις τους, και το αποτέλεσμα της ένωσης ΝΕΚΤΆΡΙΟΣ², αναμένεται να εντυπωσιάσει και να πολυσυζητηθει αυτό το χειμώνα.
Ο Νεκτάριος Σφυρακης ντύνει μουσικά τους στίχους του Νεκτάριου Ανυφαντάκη, παντρεύοντας τους με ένα εντελώς δικό του μοναδικό τρόπο. Αφετηρία της συνεργασίας αυτής, στάθηκε η επιλογή του κομματιού, που ο Κος. Σφυράκης επέλεξε να κάνει ενορχήστρωση και στη συνέχεια έκπληξη στην τιμητική βραδιά που διοργανώθηκε για τον Νεκτάριο Ανυφαντάκη!
Και φυσικά, αφού είχα την τιμή να παραβρεθώ σε αυτό το απρόσμενο "κρητικό τσιμπούσι" εορτασμού της συνεργασίας τους, δεν παρέλειψα να κάνω μια ανάκριση στον ερμηνευτή του τραγουδιού, Νεκτάριο Σφυρακη!
Εύα Νάτση: Τι όμορφη παρέα και τι ωραία έκπληξη. Νεκτάριε, θα ήθελες να μου πεις τον λόγο αυτής της συνάντησης;
Νεκτάριος Σφυράκης: Καταρχήν, σας καλωσορίζω στο "STUDIO LEVEL". Eδώ πέρα, έχουμε ξεκινήσει κάτω από την υψηλή εποπτεία του μαέστρου του Αντώνη του Πετρίδη, ο οποίος είναι ηχολήπτης και συνεργάτης τα τελευταία 20 χρόνια. Εχουμε ξεκινήσει να κάνουμε τη γενικότερη πρόταση του... τολμώ να πω φίλου από τα παλιά, ανθρώπου τον όποιο εκτιμώ πάρα πολύ και σέβομαι για τη δουλειά του αλλά και για τη στάση του στα πράγματα τα ανθρώπινα, τα κοινωνικά, αλλά και τα καλλιτεχνικά, του Νεκτάριου του Ανυφαντάκη.
Ο Νεκτάριος έχει αυτό που λένε, την πρώτη ύλη, προκειμένου να δώσει την ευκαιρία στο γενικότερο κοινωνικό σύνολο να εκφραστεί μέσα από τίς δικές του τίς κουβέντες, στην Κρήτη τίς λέμε μαντινάδες... ή να εκφραστεί να πει τόν πόνο τού, μέσα από τους δικούς του στίχους και κατά κύριο λόγο επειδή εκείνο που είναι δημιουργικό κάθε φορά είναι ο πόνος, μέσα από τόν δικό του τόν πόνο, τη δική του τήν αγωνία και το άγχος σε μια Ελλάδα που πνέει τα...τα τελευταία χρόνια!!!
Τέλος πάντων, μετά από αυτή την εισήγηση, σάς ενημερώνω ότι εδώ, έχω ξεκινήσει ένα τραγούδι, το οποίο έχει τίτλο "Μπουρδέλο" με την καλή έννοια της λέξης, χωρίς αυτό να προσβάλει τίς κυρίες οι οποίες εργάζονται στους νομιμοποιμένους χώρους εργασίας και είναι ένα τραγούδι το οποίο είναι κατά κύριο λόγο - τολμώ να πω αφού τόν έχω ρωτήσει, βιωματικό. Από εκεί κι έπειτα, έχω την ευκαιρία να τόν γνωρίζω μέσα από παλιότερες του δουλειές που είχε κάνει με φίλους του κρητικού μουσικού στερεώματος και επειδή, είναι σπουδαίο να ξεκινάς από μια πάρα πολύ καλή συναισθηματική παραδοσιακή πλατφόρμα και παράλληλα να έχεις και φίλους καλλιτέχνες που να μπορείς να μιλάς την ίδια γλώσσα μέσα από εκεί!
Εύα Νάτση: Ο Νεκτάριος συναντά τον Νεκτάριο!!! Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Νεκτάριος Σφυράκης: Ήρθαμε σε επαφή με το Νεκτάριο. Τον γνώρισα και καλλιτεχνικά, γιατί ο τρόπος που έγραφε και που γράφει, είναι τόσο άμεσος, τόσο καθημερινός, τόσο αρσενικός, τόσο σύγχρονος, αλλά και με ένα ιδιαίτερο τρόπο προσωπικός, που δεν γινότανε να τόν αφήσω έξω από τα δικά μου τα μουσικά πράγματα τουλάχιστον! Τα προσωπικά μετά αυτά, ήρθαν στην πορεία, αλλά θεωρώ ότι είμαι τυχερός για δύο λόγους. Ο ένας λόγος, είναι γιατί έχω άμεση πρόσβαση στο τηλέφωνο του, τόν θέλω να τον πάρω 5 το απόγευμα, 3 το πρωί αφού διανυκτερεύει όπως διανυκτερεύω κι εγώ λόγο τών παιδιών, κι αυτός λόγο της έταιρης ιδιότητας του σαν επαγγελματίας. Από την άλλη νιώθω τυχερός, γιατί ένας τέτοιος καλλιτέχνης μου εμπιστεύεται πολύ - πολύ σοβαρά θέματα, σοβαρά πράγματα!!!
Και στο μέτρο της εμπιστοσύνης, η ταπεινότητα του, η μετριοπάθεια του, είναι ακόμα πιο σπουδαίο τουλάχιστον στα μάτια τα δικά μου, γιατί είναι πολύ σημαντικό ένας τόσο σοβαρός καλλιτέχνης, να βρίσκεται με μία συμπεριφορά απέναντι σε ανθρώπους πρώτα, συνεργατες-φιλους σαν να τούς ξέρει χρόνια και είναι διαθέσιμος κι αυτό που λέμε 24/7.
Από εκεί κι έπειτα, θεωρώ ότι για τόν ίδιο τα πράγματα, παρ'οτι έχει μια πολυετή παρουσία στο μουσικό χώρο κι ας μην τόν ξέρουν οι υπόλοιποι Έλληνες, πολύ σύντομα θα τόν μάθουν και θα γνωρίσουν και τη γραφή του. Κι'αν είναι τόσο τυχεροί όπως είμαι εγώ, θα τόν γνωρίσουν και τον τύπο-συνεργάτη-ποιητή!!!
Εύα Νάτση: Τι πιστεύεις πώς είναι αυτό που κάνει ξεχωριστή τη γραφή του Νεκταριου η οποία θα μπορούσε να εμπνεύσει ένα τραγουδιστή;
Νεκτάριος Σφυράκης: Διαπραγματεύεται αισθήματα, με ένα τρόπο που σου δημιουργεί τέτοια εικόνα στο μυαλό, λές και βλέπεις κινηματογράφο κάθε φορά. Δεν σε κουράζει αφήνοντας σε να υποθέσεις τι θα μπορούσε να πει ο ποιητής. Είναι τόσο εύστοχος, τόσο συγκεκριμένος και τόσο σαφής, έχοντας παράλληλα ένα λυρισμό, μια ευαισθησία και μια αισθητική, που εκφράζει τήν Ελλάδα από την μεταπολίτευση και μετά. Εννοώ εκφράζει τήν παλιά γειτονιά, έτσι όπως τήν ξέραμε, εκφράζει την αγωνία του γιού, την αγωνία της μάνας, την αγωνία των ανθρώπων οι οποίοι από το '70 και μετά αναπτύχθηκαν. Δηλαδή αφορά την μεσαία τάξη και αφορά θέματα πραγματικά, για τα οποία ο τρόπος ο δικός του είναι ο άμεσος. Γεγονότα που να τα έχεις ξανά ακούσει εκφρασμένα διαφορετικά, ο τρόπος ο δικός του όμως είναι εκείνος ο οποίος δεν σε αφήνει αδιάφορο!
Εύα Νάτση: θεωρείς πως είναι σημαντικό να υπάρχει χημεία ανάμεσα σε δύο καλλιτέχνες για να μπορέσουν να προχωρήσουν παραπέρα; Δηλαδή, να το πούμε πιό απλά, να μιλάνε τήν ίδια γλώσσα για να έχει επιτυχία η συνεργασία τούς;
Νεκτάριος Σφυράκης: Αυτό είναι μια πρώτη αρχή, όχι ότι είναι απαραίτητο! Καλό θα ήταν να υπάρχει, αλλα και να μην υπάρχει, η ιστορία έχει δείξει ότι το μάρκετινγκ είναι εκείνο το οποίο αποφασίζει πως μπορούν να ταξιδέψουν δύο συνεργάτες μαζι. Κι έπειτα, η χημεία αφορά το ανθρώπινο κομμάτι, δηλαδή τον άνθρωπο κι όχι τον συνεργάτη. Βέβαια, επί προσωπικού, τολμώ να πω ότι ο Νεκτάριος είναι ένας άνθρωπος τον οποίο θα ήθελα να τον κάνω παρέα περισσότερο, καθώς τυχαίνει να είμαστε και πατριώτες. Δυστυχως όμως, οι συγκυρίες και οι υποχρεώσεις μας κρατάνε σε απόσταση, αλλά εντάξει, η επικοινωνία και τα τηλέφωνα είναι διαθέσιμα, το ίντερνετ, τα mail κι όλα αυτά, βοηθάνε στο να έχεις μια καλύτερη επαφή κι επικοινωνία με τον όποιον θέλεις!
Εύα Νάτση: Η συναισθηματική απόσταση λοιπόν, εκμηδενίζει τήν κάθε χιλιομετρική απόσταση...
Νεκταριος Σφυράκης: Σωστά... και μάλιστα εντάξει, όταν θές να μοιραστείς κάποια πράγματα με έναν άνθρωπο, κι απο την στιγμή που αυτό συγκαταλέγεται ανάμεσα στους φίλους κι είναι διαθέσιμος ανά πάσα στιγμήν, αυτό τόν ταυτοποιεί στους ανθρώπους τούς δικούς σου. Θέλω να πιστεύω, ότι κι από την μεριά του το ίδιο είναι! Ο Νεκτάριος είναι ένας άνθρωπος που μοιράζομαι πράγματα τα οποία δεν τα ξέρουν και παρα πολλοί.
Ευα Νάτση: Το τραγούδι που επέλεξες ήταν μια έκπληξη για τον Νεκτάριο στήν τιμητική βραδιά. Το συγκεκριμένο κομμάτι το είχε γράψει ο ίδιος και εσύ ενωρχήστρωσες. Μπορείς να μας πείς, ποίο ήταν το ερέθισμα να επιλέξεις το συγκεκριμένο κομμάτι, τι ήταν αυτό που σου χτύπησε σαν καμπανάκι στο μυαλό σου για να πεις αυτό το κομμάτι το θέλω δικό μου.
Νεκτάριος Σφυράκης: Κοίταξε να δείς, μου είχε στείλει κάποια κομμάτια ο Νεκτάριος, του είχα πει θέλω να πω κάτι δικό σου γιατί... δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι - είναι από τους ανθρώπους τόν οποίο εκτιμώ πάρα πολύ σαν ποιητή και στιχουργό. Το συγκεκριμένο κομμάτι, εκφράζει κι εμένα σε συγκεκριμένο χρόνο και τόπο, κι εκφράζει πιστεύω τη σκέψη και την αγωνία μιας Ελλάδας αυτή την στιγμή. Δηλαδή... ο τίτλος είναι "Μπουρδέλο"... Μπουρδέλο στο μυαλό του Έλληνα είναι κάτι το οποίο εκεί γίνεται της κακομοίρας, γίνονται πράγματα τα οποία είναι κρυφά είναι και φανερά... (το έχω πει κι εγώ σε ένα στίχο μου αυτό)... είναι πράγματα τα οποία είναι νόμιμα, είναι παράνομα, είναι καταστάσεις που δεν θές να τις δημοσιοποιήσεις αλλά δεν μπορείς να κρυφτείς, είναι το δικό σου το πάθος το οποίο δεν θές να το βγάλεις στο κλαρί αλλα δεν μπορείς και να το αποφύγεις. Είναι όλα μαζί ενα συνονθύλευμα από σκέψεις και συναισθήματα ακριβώς επειδή συγκρούονται μεταξύ τους. Συναισθήματα τα οποία συγκρούονται μεταξύ τους και βρίσκονται τήν ίδια στιγμή μέσα στο κεφάλι σου σου δημιουργούν μια τραγικότητα. Αυτή η τραγικότητα λοιπόν αντιπροσωπεύει την Ελλάδα τήν οποία ζούμε και είναι αυτός ο στίχος που έχει κάνει ο Νεκτάριος!!!
Εύα Νάτση: Θα περιμένουμε λοιπόν από αυτό το τραγούδι να αγγίξει κι άλλες ευαίσθητες χορδές στον κόσμο όπως ακριβώς άγγιξε και τις δικές σου!!!
Ευα Νάτση: Νεκτάριε Ανυφαντάκη, πριν κλείσουμε αυτη την υπεροχη συζήτηση, θα ήθελες να μου πείς και εσυ δυο λόγια για αυτη την συνεργασία;
Νεκτάριος Ανυφαντάκης: Το ρητό λέει... όταν κάτι έχει αξία ένας σωστός παρατηρητής θα το καταλάβει αμέσως! Κάθε μέρα επιβεβαιώνομαι για το Νεκτάριο Σφυράκη. Όχι μόνο από τήν προσωπική μας φιλιά και μεταγενέστερα, μα από τήν πρώτη φορά που μπήκα στη διαδικασία ταπεινά να ψυχολογήσω το ποιόν του σαν άνθρωπος πάνω από όλα και μετά σαν καλλιτέχνης. Ήθος, ύφος, χαρακτήρα και μια προσωπικότητα που δεν θα σε αφήσει αδιάφορο όσο αναίσθητος και να είσαι!!!
Και το αστείο της υπόθεσης -επειδη έχω μάθει τα πράγματα να τα λέω με το όνομα τούς - είναι οτι παρόλο που το μάρκετινγκ απαιτεί βιτρίνα και μπούγιο, με το Νεκτάριο συμβαίνει το εξής... Κρίνοντας τόν άνθρωπο-καλλιτεχνη το αποτέλεσμα είναι μια πραγματικότητα!!! Εκεί που λές ότι ξέρεις τόν Νεκτάριο Σφυράκη πάντα κάτι θα μάθεις και θα βγάλεις λάθος...μαλλον ατελές θα έλεγα το συμπέρασμα σου για εκείνον γιατί το κάτι παραπάνω, αυτό το άγνωστο μα ουσιώδες που κρύβει και μπορεί να σε κάνει να θαυμάσεις δεν έχει τελειωμό!!!
Είναι προνόμιο να μπορείς να έχεις μια επαφή μαζί του και νιώθω πολύ τυχερός για αυτό!
Από εκεί και πέρα... αναφορά παραπάνω δεν θα κάνω για τη συνεργασία αυτή... άλλωστε τα είπε όλα εκείνος.
Το μόνο που μπορώ να πω είναι οτι στο κομμάτι αυτό στάθηκε πραγματικά άξιος στο ύψος των περιστάσεων!
Είναι αυτά όλα που προανέφερα. Ένα ευχαριστώ το Θεό που τόν γνώρισα...ένα ευχαριστώ στον ίδιο που ασχολήθηκε μαζί μου...κι ένα ευχαριστώ που πίστεψε και τόλμησε να δοκιμάσει "Ανυφαντάκη"!!!
Ο καταξιωμένος και πολυτάλαντος Νεκτάριος Σφυρακης, ταξιδεύει στο ποιητικό σύμπαν του Νεκτάριου Ανυφαντάκη, ενώνουν τις δυνάμεις τους, και το αποτέλεσμα της ένωσης ΝΕΚΤΆΡΙΟΣ², αναμένεται να εντυπωσιάσει και να πολυσυζητηθει αυτό το χειμώνα.
Ο Νεκτάριος Σφυρακης ντύνει μουσικά τους στίχους του Νεκτάριου Ανυφαντάκη, παντρεύοντας τους με ένα εντελώς δικό του μοναδικό τρόπο. Αφετηρία της συνεργασίας αυτής, στάθηκε η επιλογή του κομματιού, που ο Κος. Σφυράκης επέλεξε να κάνει ενορχήστρωση και στη συνέχεια έκπληξη στην τιμητική βραδιά που διοργανώθηκε για τον Νεκτάριο Ανυφαντάκη!
Και φυσικά, αφού είχα την τιμή να παραβρεθώ σε αυτό το απρόσμενο "κρητικό τσιμπούσι" εορτασμού της συνεργασίας τους, δεν παρέλειψα να κάνω μια ανάκριση στον ερμηνευτή του τραγουδιού, Νεκτάριο Σφυρακη!
Εύα Νάτση: Τι όμορφη παρέα και τι ωραία έκπληξη. Νεκτάριε, θα ήθελες να μου πεις τον λόγο αυτής της συνάντησης;
Νεκτάριος Σφυράκης: Καταρχήν, σας καλωσορίζω στο "STUDIO LEVEL". Eδώ πέρα, έχουμε ξεκινήσει κάτω από την υψηλή εποπτεία του μαέστρου του Αντώνη του Πετρίδη, ο οποίος είναι ηχολήπτης και συνεργάτης τα τελευταία 20 χρόνια. Εχουμε ξεκινήσει να κάνουμε τη γενικότερη πρόταση του... τολμώ να πω φίλου από τα παλιά, ανθρώπου τον όποιο εκτιμώ πάρα πολύ και σέβομαι για τη δουλειά του αλλά και για τη στάση του στα πράγματα τα ανθρώπινα, τα κοινωνικά, αλλά και τα καλλιτεχνικά, του Νεκτάριου του Ανυφαντάκη.
Ο Νεκτάριος έχει αυτό που λένε, την πρώτη ύλη, προκειμένου να δώσει την ευκαιρία στο γενικότερο κοινωνικό σύνολο να εκφραστεί μέσα από τίς δικές του τίς κουβέντες, στην Κρήτη τίς λέμε μαντινάδες... ή να εκφραστεί να πει τόν πόνο τού, μέσα από τους δικούς του στίχους και κατά κύριο λόγο επειδή εκείνο που είναι δημιουργικό κάθε φορά είναι ο πόνος, μέσα από τόν δικό του τόν πόνο, τη δική του τήν αγωνία και το άγχος σε μια Ελλάδα που πνέει τα...τα τελευταία χρόνια!!!
Τέλος πάντων, μετά από αυτή την εισήγηση, σάς ενημερώνω ότι εδώ, έχω ξεκινήσει ένα τραγούδι, το οποίο έχει τίτλο "Μπουρδέλο" με την καλή έννοια της λέξης, χωρίς αυτό να προσβάλει τίς κυρίες οι οποίες εργάζονται στους νομιμοποιμένους χώρους εργασίας και είναι ένα τραγούδι το οποίο είναι κατά κύριο λόγο - τολμώ να πω αφού τόν έχω ρωτήσει, βιωματικό. Από εκεί κι έπειτα, έχω την ευκαιρία να τόν γνωρίζω μέσα από παλιότερες του δουλειές που είχε κάνει με φίλους του κρητικού μουσικού στερεώματος και επειδή, είναι σπουδαίο να ξεκινάς από μια πάρα πολύ καλή συναισθηματική παραδοσιακή πλατφόρμα και παράλληλα να έχεις και φίλους καλλιτέχνες που να μπορείς να μιλάς την ίδια γλώσσα μέσα από εκεί!
Εύα Νάτση: Ο Νεκτάριος συναντά τον Νεκτάριο!!! Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Νεκτάριος Σφυράκης: Ήρθαμε σε επαφή με το Νεκτάριο. Τον γνώρισα και καλλιτεχνικά, γιατί ο τρόπος που έγραφε και που γράφει, είναι τόσο άμεσος, τόσο καθημερινός, τόσο αρσενικός, τόσο σύγχρονος, αλλά και με ένα ιδιαίτερο τρόπο προσωπικός, που δεν γινότανε να τόν αφήσω έξω από τα δικά μου τα μουσικά πράγματα τουλάχιστον! Τα προσωπικά μετά αυτά, ήρθαν στην πορεία, αλλά θεωρώ ότι είμαι τυχερός για δύο λόγους. Ο ένας λόγος, είναι γιατί έχω άμεση πρόσβαση στο τηλέφωνο του, τόν θέλω να τον πάρω 5 το απόγευμα, 3 το πρωί αφού διανυκτερεύει όπως διανυκτερεύω κι εγώ λόγο τών παιδιών, κι αυτός λόγο της έταιρης ιδιότητας του σαν επαγγελματίας. Από την άλλη νιώθω τυχερός, γιατί ένας τέτοιος καλλιτέχνης μου εμπιστεύεται πολύ - πολύ σοβαρά θέματα, σοβαρά πράγματα!!!
Και στο μέτρο της εμπιστοσύνης, η ταπεινότητα του, η μετριοπάθεια του, είναι ακόμα πιο σπουδαίο τουλάχιστον στα μάτια τα δικά μου, γιατί είναι πολύ σημαντικό ένας τόσο σοβαρός καλλιτέχνης, να βρίσκεται με μία συμπεριφορά απέναντι σε ανθρώπους πρώτα, συνεργατες-φιλους σαν να τούς ξέρει χρόνια και είναι διαθέσιμος κι αυτό που λέμε 24/7.
Από εκεί κι έπειτα, θεωρώ ότι για τόν ίδιο τα πράγματα, παρ'οτι έχει μια πολυετή παρουσία στο μουσικό χώρο κι ας μην τόν ξέρουν οι υπόλοιποι Έλληνες, πολύ σύντομα θα τόν μάθουν και θα γνωρίσουν και τη γραφή του. Κι'αν είναι τόσο τυχεροί όπως είμαι εγώ, θα τόν γνωρίσουν και τον τύπο-συνεργάτη-ποιητή!!!
Εύα Νάτση: Τι πιστεύεις πώς είναι αυτό που κάνει ξεχωριστή τη γραφή του Νεκταριου η οποία θα μπορούσε να εμπνεύσει ένα τραγουδιστή;
Νεκτάριος Σφυράκης: Διαπραγματεύεται αισθήματα, με ένα τρόπο που σου δημιουργεί τέτοια εικόνα στο μυαλό, λές και βλέπεις κινηματογράφο κάθε φορά. Δεν σε κουράζει αφήνοντας σε να υποθέσεις τι θα μπορούσε να πει ο ποιητής. Είναι τόσο εύστοχος, τόσο συγκεκριμένος και τόσο σαφής, έχοντας παράλληλα ένα λυρισμό, μια ευαισθησία και μια αισθητική, που εκφράζει τήν Ελλάδα από την μεταπολίτευση και μετά. Εννοώ εκφράζει τήν παλιά γειτονιά, έτσι όπως τήν ξέραμε, εκφράζει την αγωνία του γιού, την αγωνία της μάνας, την αγωνία των ανθρώπων οι οποίοι από το '70 και μετά αναπτύχθηκαν. Δηλαδή αφορά την μεσαία τάξη και αφορά θέματα πραγματικά, για τα οποία ο τρόπος ο δικός του είναι ο άμεσος. Γεγονότα που να τα έχεις ξανά ακούσει εκφρασμένα διαφορετικά, ο τρόπος ο δικός του όμως είναι εκείνος ο οποίος δεν σε αφήνει αδιάφορο!
Εύα Νάτση: θεωρείς πως είναι σημαντικό να υπάρχει χημεία ανάμεσα σε δύο καλλιτέχνες για να μπορέσουν να προχωρήσουν παραπέρα; Δηλαδή, να το πούμε πιό απλά, να μιλάνε τήν ίδια γλώσσα για να έχει επιτυχία η συνεργασία τούς;
Νεκτάριος Σφυράκης: Αυτό είναι μια πρώτη αρχή, όχι ότι είναι απαραίτητο! Καλό θα ήταν να υπάρχει, αλλα και να μην υπάρχει, η ιστορία έχει δείξει ότι το μάρκετινγκ είναι εκείνο το οποίο αποφασίζει πως μπορούν να ταξιδέψουν δύο συνεργάτες μαζι. Κι έπειτα, η χημεία αφορά το ανθρώπινο κομμάτι, δηλαδή τον άνθρωπο κι όχι τον συνεργάτη. Βέβαια, επί προσωπικού, τολμώ να πω ότι ο Νεκτάριος είναι ένας άνθρωπος τον οποίο θα ήθελα να τον κάνω παρέα περισσότερο, καθώς τυχαίνει να είμαστε και πατριώτες. Δυστυχως όμως, οι συγκυρίες και οι υποχρεώσεις μας κρατάνε σε απόσταση, αλλά εντάξει, η επικοινωνία και τα τηλέφωνα είναι διαθέσιμα, το ίντερνετ, τα mail κι όλα αυτά, βοηθάνε στο να έχεις μια καλύτερη επαφή κι επικοινωνία με τον όποιον θέλεις!
Εύα Νάτση: Η συναισθηματική απόσταση λοιπόν, εκμηδενίζει τήν κάθε χιλιομετρική απόσταση...
Νεκταριος Σφυράκης: Σωστά... και μάλιστα εντάξει, όταν θές να μοιραστείς κάποια πράγματα με έναν άνθρωπο, κι απο την στιγμή που αυτό συγκαταλέγεται ανάμεσα στους φίλους κι είναι διαθέσιμος ανά πάσα στιγμήν, αυτό τόν ταυτοποιεί στους ανθρώπους τούς δικούς σου. Θέλω να πιστεύω, ότι κι από την μεριά του το ίδιο είναι! Ο Νεκτάριος είναι ένας άνθρωπος που μοιράζομαι πράγματα τα οποία δεν τα ξέρουν και παρα πολλοί.
Ευα Νάτση: Το τραγούδι που επέλεξες ήταν μια έκπληξη για τον Νεκτάριο στήν τιμητική βραδιά. Το συγκεκριμένο κομμάτι το είχε γράψει ο ίδιος και εσύ ενωρχήστρωσες. Μπορείς να μας πείς, ποίο ήταν το ερέθισμα να επιλέξεις το συγκεκριμένο κομμάτι, τι ήταν αυτό που σου χτύπησε σαν καμπανάκι στο μυαλό σου για να πεις αυτό το κομμάτι το θέλω δικό μου.
Νεκτάριος Σφυράκης: Κοίταξε να δείς, μου είχε στείλει κάποια κομμάτια ο Νεκτάριος, του είχα πει θέλω να πω κάτι δικό σου γιατί... δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι - είναι από τους ανθρώπους τόν οποίο εκτιμώ πάρα πολύ σαν ποιητή και στιχουργό. Το συγκεκριμένο κομμάτι, εκφράζει κι εμένα σε συγκεκριμένο χρόνο και τόπο, κι εκφράζει πιστεύω τη σκέψη και την αγωνία μιας Ελλάδας αυτή την στιγμή. Δηλαδή... ο τίτλος είναι "Μπουρδέλο"... Μπουρδέλο στο μυαλό του Έλληνα είναι κάτι το οποίο εκεί γίνεται της κακομοίρας, γίνονται πράγματα τα οποία είναι κρυφά είναι και φανερά... (το έχω πει κι εγώ σε ένα στίχο μου αυτό)... είναι πράγματα τα οποία είναι νόμιμα, είναι παράνομα, είναι καταστάσεις που δεν θές να τις δημοσιοποιήσεις αλλά δεν μπορείς να κρυφτείς, είναι το δικό σου το πάθος το οποίο δεν θές να το βγάλεις στο κλαρί αλλα δεν μπορείς και να το αποφύγεις. Είναι όλα μαζί ενα συνονθύλευμα από σκέψεις και συναισθήματα ακριβώς επειδή συγκρούονται μεταξύ τους. Συναισθήματα τα οποία συγκρούονται μεταξύ τους και βρίσκονται τήν ίδια στιγμή μέσα στο κεφάλι σου σου δημιουργούν μια τραγικότητα. Αυτή η τραγικότητα λοιπόν αντιπροσωπεύει την Ελλάδα τήν οποία ζούμε και είναι αυτός ο στίχος που έχει κάνει ο Νεκτάριος!!!
Εύα Νάτση: Θα περιμένουμε λοιπόν από αυτό το τραγούδι να αγγίξει κι άλλες ευαίσθητες χορδές στον κόσμο όπως ακριβώς άγγιξε και τις δικές σου!!!
Ευα Νάτση: Νεκτάριε Ανυφαντάκη, πριν κλείσουμε αυτη την υπεροχη συζήτηση, θα ήθελες να μου πείς και εσυ δυο λόγια για αυτη την συνεργασία;
Νεκτάριος Ανυφαντάκης: Το ρητό λέει... όταν κάτι έχει αξία ένας σωστός παρατηρητής θα το καταλάβει αμέσως! Κάθε μέρα επιβεβαιώνομαι για το Νεκτάριο Σφυράκη. Όχι μόνο από τήν προσωπική μας φιλιά και μεταγενέστερα, μα από τήν πρώτη φορά που μπήκα στη διαδικασία ταπεινά να ψυχολογήσω το ποιόν του σαν άνθρωπος πάνω από όλα και μετά σαν καλλιτέχνης. Ήθος, ύφος, χαρακτήρα και μια προσωπικότητα που δεν θα σε αφήσει αδιάφορο όσο αναίσθητος και να είσαι!!!
Και το αστείο της υπόθεσης -επειδη έχω μάθει τα πράγματα να τα λέω με το όνομα τούς - είναι οτι παρόλο που το μάρκετινγκ απαιτεί βιτρίνα και μπούγιο, με το Νεκτάριο συμβαίνει το εξής... Κρίνοντας τόν άνθρωπο-καλλιτεχνη το αποτέλεσμα είναι μια πραγματικότητα!!! Εκεί που λές ότι ξέρεις τόν Νεκτάριο Σφυράκη πάντα κάτι θα μάθεις και θα βγάλεις λάθος...μαλλον ατελές θα έλεγα το συμπέρασμα σου για εκείνον γιατί το κάτι παραπάνω, αυτό το άγνωστο μα ουσιώδες που κρύβει και μπορεί να σε κάνει να θαυμάσεις δεν έχει τελειωμό!!!
Είναι προνόμιο να μπορείς να έχεις μια επαφή μαζί του και νιώθω πολύ τυχερός για αυτό!
Από εκεί και πέρα... αναφορά παραπάνω δεν θα κάνω για τη συνεργασία αυτή... άλλωστε τα είπε όλα εκείνος.
Το μόνο που μπορώ να πω είναι οτι στο κομμάτι αυτό στάθηκε πραγματικά άξιος στο ύψος των περιστάσεων!
Είναι αυτά όλα που προανέφερα. Ένα ευχαριστώ το Θεό που τόν γνώρισα...ένα ευχαριστώ στον ίδιο που ασχολήθηκε μαζί μου...κι ένα ευχαριστώ που πίστεψε και τόλμησε να δοκιμάσει "Ανυφαντάκη"!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου