"ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΕΝΟΣ ΣΩΜΑΤΟΣ" δε μοιάζει με κανένα αστυνομικό ή δικαστικό μυθιστόρημα που έχω διαβάσει ως τώρα. Η Λέσνεβιτς στήνει με μαεστρία ένα έργο το οποίο θυμίζει ντοκιμαντέρ, δημοσιογραφία και αυτοβιογραφία και είναι τελικά ένας πετυχημένος συνδυασμός όλων.
Πριν ξεκινήσει η ίδια την καλοκαιρινή της πρακτική στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ανθρώπων που κατηγορούνται για φόνο, είναι κατά της θανατικής ποινής . Σε έγκλημα , όμως , με θύμα ένα μικρό αγόρι θέλει να δει σα μανιασμένη το δολοφόνο να πεθαίνει . Κάτι την κάνει να εμπλακεί προσωπικά. Κομμάτι της υπόθεσης, την κάνει να νιώθει οικεία με την ιστορία του δολοφόνου. Έτσι, ξεκινά μια έρευνα σε βάθος.
Ένα έργο δέκα χρόνων με απίστευτη ένταση είναι "το στοιχείο ενός σώματος ". Ωμό και απίστευτα σκληρό για αναγνώστες με αίσθηση του δικαίου και της κάθαρσης . Κάποιες στιγμές ο νόμος είναι πιο προσωπικός και η αλήθεια δαιδαλώδης και παράλληλα σκληρή σαν ατσάλι και καυτή σαν πυρακτωμένο σίδερο. Έχουμε να κάνουμε με ένα μυθιστόρημα γροθιά στο στομάχι , γιατί καταπιάνεται με εγκλήματα που αφορούν παιδιά- θύματα αρρωστημένων εγκεφάλων. Οι συνέπειες πολλές και στοιχειώνουν την ψυχική ισορροπία και συνειδήσεις.
Η γραφή της Μαρτζάνο -Λέσνεβιτς στρωτή , άμεση και δημοσιογραφική. Μου άρεσε που υπάρχουν αποσπάσματα από δικόγραφα και καταθέσεις. Σε μεταφέρει επιτυχημένα στους χρόνους και χώρους που εξελίσσεται όλη η πλοκή και η ηθογράφηση των εμπλεκομένων είναι παραστατική . Δυνατή πλοκή , λοιπόν , και έντονα συναισθήματα στις σελίδες του βιβλίου. Η μόνη μου ένσταση είναι πως σε κάποια σημεία αισθάνθηκα πως πλατίασε σε περιγραφές και αυτό μ αποσυντόνισε όσον αφορά στην πάλη που γινόταν μέσα μου. Τα ηθικά διλήμματα πολλά. Τροφή για σκέψη αυτό το βιβλίο. Διαφορετικό από παρόμοια του είδους και ιδιαίτερα ωμό και σκληρό.
Βαθμολογία :8.5/10.
Πριν ξεκινήσει η ίδια την καλοκαιρινή της πρακτική στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ανθρώπων που κατηγορούνται για φόνο, είναι κατά της θανατικής ποινής . Σε έγκλημα , όμως , με θύμα ένα μικρό αγόρι θέλει να δει σα μανιασμένη το δολοφόνο να πεθαίνει . Κάτι την κάνει να εμπλακεί προσωπικά. Κομμάτι της υπόθεσης, την κάνει να νιώθει οικεία με την ιστορία του δολοφόνου. Έτσι, ξεκινά μια έρευνα σε βάθος.
Ένα έργο δέκα χρόνων με απίστευτη ένταση είναι "το στοιχείο ενός σώματος ". Ωμό και απίστευτα σκληρό για αναγνώστες με αίσθηση του δικαίου και της κάθαρσης . Κάποιες στιγμές ο νόμος είναι πιο προσωπικός και η αλήθεια δαιδαλώδης και παράλληλα σκληρή σαν ατσάλι και καυτή σαν πυρακτωμένο σίδερο. Έχουμε να κάνουμε με ένα μυθιστόρημα γροθιά στο στομάχι , γιατί καταπιάνεται με εγκλήματα που αφορούν παιδιά- θύματα αρρωστημένων εγκεφάλων. Οι συνέπειες πολλές και στοιχειώνουν την ψυχική ισορροπία και συνειδήσεις.
Η γραφή της Μαρτζάνο -Λέσνεβιτς στρωτή , άμεση και δημοσιογραφική. Μου άρεσε που υπάρχουν αποσπάσματα από δικόγραφα και καταθέσεις. Σε μεταφέρει επιτυχημένα στους χρόνους και χώρους που εξελίσσεται όλη η πλοκή και η ηθογράφηση των εμπλεκομένων είναι παραστατική . Δυνατή πλοκή , λοιπόν , και έντονα συναισθήματα στις σελίδες του βιβλίου. Η μόνη μου ένσταση είναι πως σε κάποια σημεία αισθάνθηκα πως πλατίασε σε περιγραφές και αυτό μ αποσυντόνισε όσον αφορά στην πάλη που γινόταν μέσα μου. Τα ηθικά διλήμματα πολλά. Τροφή για σκέψη αυτό το βιβλίο. Διαφορετικό από παρόμοια του είδους και ιδιαίτερα ωμό και σκληρό.
Βαθμολογία :8.5/10.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου