Η Ιφιγένια Τέκου για μια ακόμα φορά ευχαρίστησε τα αναγνωστικά μου θέλω. Το Τελευταίο της μυθιστόρημα "Η μοίρα της Πηνελόπης" ειναι εξαιρετικό και βαθιά κοινωνικό αφού διαπραγματεύεται με παραστατικότητα τις ανθρώπινες σχέσεις και την μοίρα, η οποία διαμορφώνει τις ζωές μας.
Στην Ιθάκη, η Γαλάτεια ειναι η εγγονή της δαχτυλοδεικτούμενης μάγισσας. Μεγαλώνει κοντά της και αγαπά πολύ τον Οδυσσέα. Ο θάνατος της γιαγιάς της την υποχρεώνει να φύγει στη Νέα Υόρκη. Παράλληλα εκείνος φευγει στο μέτωπο. Η μοίρα τους χωρίζει. Εκείνη φτιάχνει τη ζωή της πλάι στον αινιγματικό Άγγελο και ο Οδυσσέας πολεμά για τη ζωή του πλάι σε άλλες για να ξεχάσει. Άραγε, θα συναντηθούν ή θα ζήσουν έναν έρωτα καταραμένο;
Το βιβλίο αυτό ξεκινά δειλά δειλά να εισχωρεί στα μύχια της πλοκής. Η συγγραφέας ηθογραφεί τους κεντρικούς της ήρωες ενδελεχώς και στήνει στην σκακιέρα της ζωής τις πράξεις και τις συνέπειες των επιλογών τους. Παρατηρούμε βήμα βήμα την πλοκή η οποία σε κερδίζει σελιδα στη σελίδα και οσο προχωρά νιωθεις πως αγαπας τους ήρωες που με δεξιοτεχνία σου γνωρισε. Η σφιχτοδεμένη πλοκή και η εξαιρετική σκιαγράφηση χαρακτήρων καθιστούν το μυθιστόρημα αυτό ενα εξαιρετικό ανάγνωσμα που παρέχει απλόχερα μαθήματα ζωής για την αγάπη, τη συγχώρεση και τον παράφορο έρωτα μετ εμποδίων. Η ζωή επιφυλάσσει σκληρά σενάρια και επιλογές ακούσιες αλλα υποχρεωτικές. Τελικά, όμως, όλοι λαμβάνουν αυτό που τους αναλογεί, γιατί η μοίρα διαδραματίζει πρωτεύοντα ρόλο και βρίσκεται εκεί στην άκρη του μυαλού σου να σου θυμίζει πως δεν πρέπει να την υποτιμάς αλλα να τη σέβεσαι.
Η γραφή της Τέκου δε χρειάζεται συστάσεις. Είναι στρωτή, άμεση και σε κάποια σημεία γλαφυρή. Η εικονοπλαστικη της δεινότητα ξεχωρίζει και προσδίδει στο βιβλίο ιδιαίτερα παραστατικό χαρακτήρα. Σε ωθει να ζεις μαζι με τους ήρωες, να συμπορευεστε και να αγωνιάς για τις επιλογές τους. Τους αγαπάς και συμπάσχεις μαζί τους. Λάτρεψα την Γαλάτεια και την Ευρυκλεια όπως επίσης καρδιοχτύπησα με τον παράφορο ερωτα Γαλάτειας και Οδυσσέα και επιζητουσα επιτακτικά δικαίωση για αυτούς τους δύο παιδεμενους ανθρωπους. Άραγε θα καταφέρουν να ζήσουν μαζί;
Οι απαντήσεις σ αυτό το ερώτημα δίνονται στο τέλος και ομολογώ πως η επιλογή της Τέκου ηταν σοφή και ορθή. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα και θα με θυμηθείτε. Θα πάρετε κουραγιο για όσα σας απασχολούν και θα σας δώσει κίνητρο να μην παύετε να προσπαθείτε...Και κυρίως να μην προκαλείτε ...τη μοίρα.
Βαθμολογία:8.5/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου