ΚΡΙΤΙΚΗ για το βιβλίο «ΜΑΡΙΑ ΘΗΡΕΣΙΑ ΚΑΡΛΟΤΑ», ΣΟΝΙΑ ΖΑΧΑΡΑΤΟΥ, εκδόσεις ΚΥΦΑΝΤΑ, με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ!

    Η Μαρία Θηρεσία αφηγείται σε α πρόσωπο , όσα έζησε από τα όμορφα παιδικά της χρόνια στις Βερσαλλίες , τον εκτοπισμό της βασιλικής οικογένειας από τους επαναστάτες μέχρι τα χρόνια της στην Αυστρία . Η βιογραφια μιας σημαντικής γυναικείας προσωπικότητας της ευρωπαϊκής ιστοριας ζωντανεύει από την ποιητική πενα της Σόνιας Ζαχαράτου με άκρως επιτυχημένο τρόπο . Η πορεία της από την πολυτέλεια της βασιλικής αυλής μέχρι τη φυλάκιση της οικογένειας της και την εξόντωση στη λαιμητόμο του πατέρα της , Λουβοδικου ΙΣΤ και της μητέρας της Μαρίας Αντουανετας ζωνταντεύει στο ιστορικό αφήγημα της Ζαχαράτου με πρωτοφαντο ρεαλισμό πασπαλισμένο με έναν λυρισμό που σε αγγίζει και συγκινεί . Η συγγραφέας έχοντας κάνει έρευνα στο ημερολόγιο της Μαρίας Θηρεσιας κατά τον τριετή εγκλεισμό της στον Πύργο του Ναού, χωρίς να αντιγράφει από την πηγή αυτή μας παρουσιάζει την έφηβη ευαίσθητη κοπέλα που έχει χάσει τα πάντα . Όσα είχε και τα θεωρούσε αυτονόητα χάθηκαν και μαζί με αυτά όλοι οι δικοί της άνθρωποι . Με συναισθημα χωρίς ομως εξαρσεις μελό η Μαρία Θηρεσία διηγείται σε εμάς τους σταθμούς της ζωής της . Τα όμορφα και τα άσχημα . Παρουσιάζει τις πτυχές της προσωπικότητας της δίνοντας βάση στην ανθρώπινη διάσταση ενός κοριτσιού και όχι στο γεγονός πως ήταν μέλος της βασιλικής οικογένειας . 

   Η μητέρα της Μαρία Αντουανέτα , με καταγωγή από την Αυστρία , κατηγορήθηκε για πολλά από τους επανάστατες και το λαό όμως για την ίδια δεν έπαυε να είναι η λατρεμένη της μητέρα . Καταδικάστηκε σε ένα φιναλε ζωης , το οποίο ήταν φρικτό και στοιχειωνε τις μνημες της Μαριας Θηρεσιας . Ο πατέρας της ήταν ο τελευταίος βασιλιάς της Γαλλίας, ο οποίος έχασε τη ζωή του απανθρωπα και εξευτελιστικά όμως για τη Μαρία Θηρεσία δεν έπαυε να είναι ο στοργικός μπαμπάς . Αν και διατυπώνει σκέψεις στο βιβλίο αυτή η τραγική γυναίκα για τη μοναρχία , τη Γαλλική επανάσταση , τη θανατική ποινή η εξομολόγηση της είναι μια κραυγή . Κραυγή απέναντι στη δυστυχία που τη βρήκε , στην ορφάνια , στη μοναξιά που βίωσε και στη ζωή που έπρεπε να αρχίσει από το μηδέν σε ένα άλλο κράτος χωρίς στήριγμα . Καταφερε να γίνει βασίλισσα της Γαλλίας για είκοσι λεπτά , να πολεμήσει τον Ναπολεοντα και να κάνει αξιόλογα πράγματα στην Αυστρία . Η Ζαχαράτου με λόγο στολισμένο με μεταφορές και παρομοιώσεις καθως και με εξομολογητικό ύφος καταφερε να φωτίσει τις πτυχές μιας δύσκολης περιόδου για τη Γαλλία , η οποία ήταν σκοτεινή και αιματοβαμμένη . Παράλληλα , συνδύασε την ιστορία με την μυθοπλασία σε σωστές δόσεις αξιοποιώντας πληρως τις περιγραφές του ημερολογίου της Μαρίας Θηρεσιας . Σε πολλά σημεία συγκινήθηκα γιατί υπήρξαν σκηνές που απεπνευσαν με μοναδικό τρόπο την τραγικότητα τους . Σοκαρίστηκα με τις ακραιες συμπεριφορές του πλήθους την ώρα της εκτέλεσης των μελών της βασιλικής οικογένειας . Ο άνθρωπος τελικά εύκολα μεταβάλλεται σε κτήνος όταν νιώθει πως απειλείται ή όταν πιστέψει πως μια αλλαγή θα τον σώσει . Η αλλαγή βοηθα ,όμως σίγουρα η θανατική καταδίκη καποιων δεν είναι σύμμαχος της ευημερίας και της προόδου . 

   Ομολογώ πως η συγγραφέας πέτυχε ένα εγχείρημα που ήταν αρκετά τολμηρό και ιδιαίτερο . Παρουσίασε μια οικογένεια για την οποία χύθηκε πολύ μελάνι , καθως ειπώθηκαν πολλά ίσως αληθινά ή και υπερβολικά , με τέτοιο τρόπο που δεν εστίασε ωστόσο σε αυτά . Χωρίς να κρίνει ,αποτύπωσε παραστατικά την ανθρώπινη τους διάσταση . Άλλωστε , τα παιδιά τους που χάθηκαν μικρά αλλά και η λαιμητόμος που στέρησε στους ίδιους τη ζωή ήταν απάνθρωπα χτυπήματα που δεν αξίζουν σε κανέναν . Η σκληρότητα με την οποία αντιμετωπίστηκαν από τους επαναστάτες είναι αδυσώπητη , σοκαριστική και η Ζαχαράτου με αμεσότητα μεταφέρει το κλίμα της εποχής , βάζοντας μας σε σκέψεις και περαιτέρω προβληματισμο . Ο φανατισμός, οι δογματισμοί και οι κτηνωδίες υπήρχαν και δυστυχώς θα υπάρχουν . Κάτι τέτοιες καταγραφές γεγονότων και μαρτυριών καθιστούν επιτακτική και ξεκάθαρη την ανάγκη για αλλαγή στη σκέψη και στην αντίληψη για τη ζωή . 

   Χαίρομαι , ως ιστοριοδίφης όταν πέφτουν στα χέρια μου ιστορικά συγγράματα , βιογραφίες και μυθιστορήματα που εμπλουτίζουν τις γνώσεις μου και με ρεαλισμό αποτυπώνουν τα δρωμενα που αναφέρονται χωρίς προσπάθεια ωραιοποίησης ή ακόμα και εκβιασμού συναισθήματος . Πρόκειται για ένα βιβλίο , μικρό σε έκταση αλλά μεγάλο σε αξία . Ξεχωρίζει , γιατί εκτός από την άψογη ιστορική προσέγγιση , ο λόγος είναι προσεγμένος και μάλιστα απογυμνωμένος από ανούσιες περιγραφές . Για μια ακόμα φορά ο εκδοτικός οίκος Κύφαντα έκανε μια αξιόλογη επιλογή βιβλίου που αξίζει να γνωρίσετε . Βαθμολογία :9/10