ΚΡΙΤΙΚΗ για το βιβλίο «ΑΝΑΡΡΟΎΣΑ», Κωστής Αγγελάκης, εκδόσεις ΠΝΟΗ. Με την ματιά της ΕΥΑΣ ΜΑΡΑΚΗ!

Το  μυθιστόρημα «Αναρρούσα» είναι από αυτά που σου επιφυλάσσουν ευχάριστες εκπλήξεις καθώς συνδυάζει στοιχεία που κάνουν την ανάγνωση του εθιστική. Με τίτλο που ομολογουμένως κεντρίζει το ενδιαφέρον καθώς πολλοί ίσως -ανάμεσα σε αυτούς και εγώ-δε γνωρίζουν τη σημασία του όρου και με εξώφυλλο που ευωδιάζει θάλασσα σε προϊδεάζει για κάτι διαφορετικό από αυτό που εν τέλει θα ζήσεις διαβάζοντας τις σελίδες του. Πολύ απλά ο τίτλος του είναι συμβολικός και η κίνηση των κυμάτων προς τα πίσω (= αναρρούσα) δηλώνει όσα μένουν πάνω στην επιφάνεια μετά το ξέσπασμα της ζωής. Γιατί αυτό είναι το συγκεκριμένο βιβλίο. Μια ωδή στην ύπαρξη ,ένας ύμνος στην αγάπη και στην προσπάθεια του ανθρώπου για επιβίωση. Μετά την τρικυμία επιζητούμε το οξυγόνο μας. Θέλουμε να αναδυθούμε στην επιφάνεια. Τα κύματα της ζωής είναι ασταμάτητα, αλλά αστείρευτη είναι η θέληση της ύπαρξης μας για να υπερνικήσουμε τα εμπόδια που έχουμε στο διάβα μας.

Σε αυτό το απόλυτα κοινωνικό μυθιστόρημα ο Κωστής Αγγελάκης έχοντας ως βάση ένα φρικιαστικό έγκλημα με θύματα δυο γυναίκες, μια μάνα με την κόρη της, παρουσιάζει τις ανθρώπινες ιστορίες των εμπλεκόμενων προσώπων. Ο Άλκης, ένας υποσχόμενος δημοσιογράφος, αναλαμβάνει να καλύψει το ειδεχθές έγκλημα και σκαλίζοντας την ιστορία έρχεται σε επαφή με πρόσωπα ,που το καθένα κουβαλά το σταυρό του.

Ήρωες της διπλανής πόρτας με συναισθήματα και προβληματισμούς καθημερινών ανθρώπων. Ο συγγραφέας έχοντας στη φαρέτρα του  το λυρισμό της πένας του διεισδύει στα βάθη της ψυχής τους  και αναδεικνύει τις πτυχές του έρωτα, της φιλίας, της αγάπης, του στιγματισμού και της παραφροσύνης που απασχολούν τα εμπλεκόμενα πρόσωπα. Ενώ  στην αρχή θεωρείς πως κρατάς στα χέρια σου ένα αστυνομικό μυθιστόρημα εδώ ο Αγγελάκης στέκεται στην κοινωνική διάσταση του γεγονότος.

Ξεκινώντας την ανάγνωση ο παραστατικός  λόγος που ρέει χωρίς σταματημό σε φυλακίζει και αισθάνεσαι έντονη τον ανάγκη να γνωρίσεις όλους τους ήρωες και να περιηγηθείς στην τραγικότητα τους. Σε συγκινούν, σε ωθούν σε σκέψεις ,αυτές τις καμωμένες με ορθή λογική και σε προβληματίζουν. Μπροστά στα μάτια σου ορθώνονται συναισθήματα και ζωές ατόμων που αγγίζουν την καρδιά σου. Η ηθογράφηση της εποχής που αναφέρεται το βιβλίο καθώς και των ηρώων είναι μαεστρικά δοσμένη. Έρωτας, αγάπη, φιλία και πόνος παρελαύνουν στα μάτια σου και εσύ συμμετέχεις, γιατί νιώθεις πως είσαι συνοδοιπόρος. Με άγγιξε πολύ η «Αναρρούσα», γιατί βρίθει από μηνύματα αλλά και συναισθήματα.

Τα εγκλήματα πίσω από κλειστές πόρτες, η συντηρητική κοινωνία που κρίνει και δικάζει αμείλικτα, οι άτυχοι της ζωής ή καλύτερα οι απόκληροί της, η περιθωριοποίηση είναι κάποιες από τις βαριές σε ουσία έννοιες με τις οποίες καταπιάνεται ο συγγραφέας με σεβασμό σε όλους. Κυρίως, όμως, απέναντι στα θύματα της κοινωνίας που ζητούν με πάθος την αγάπη, την αποδοχή και τις ίσες ευκαιρίες. Ο Αγγελάκης, επίσης στέκεται πλάι σε όσους στιγματίζονται για πράγματα που δε φέρουν ευθύνη, αλλά δυστυχώς έχουν απέναντι τους την άδικη οργή της κοινής γνώμης, η οποία σταυρώνει ανελέητα.

Δε γνώριζα το συγγραφέα και ομολογώ πως ενθουσιάστηκα με το πόνημα του. Ένα πόνημα λογοτεχνικό και ταυτόχρονα γεμάτο ευαισθησίες  και αισθαντική γραφή. Μπράβο στον εκδοτικό οίκο «Πνοή», γιατί τα νοερά ταξίδια που μας προτείνει είναι αξιόλογα.

Βαθμολογία:9/10