Ο Γ. Πολυράκης πολυγραφότατος και πάντα ευρηματικός με μακροχρόνια διαδρομή στο χώρο της λογοτεχνίας δεν χρειάζεται συστάσεις. Τα μυθιστορήματα του αγαπιούνται από τους αναγνώστες, για την διαφορετικότητα που έχουν μεταξύ τους, την καθηλωτική πλοκή και την άρτια λογοτεχνική τους γραφή. Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ψυχογιός το νέο του πόνημα με τίτλο «Στην κορυφή του Ολύμπου», το 23ο κατά σειρά, αφήνοντας μου πολύ καλές εντυπώσεις.
Η Εμμέλεια είναι μια νέα γυναίκα, πανέμορφη, αρκετά επιπόλαιη με χαλαρές ηθικές αντιστάσεις . Παντρεύεται έναν καλό άντρα μα ο γάμος δεν την σταματά. Συνεχίζει την άσωτη ζωή χωρίς τύψεις μέχρι την στιγμή που θα ερωτευτεί τον καλύτερο φίλο του άντρα της, το Δημήτρη, που είναι κι αυτός παντρεμένος. Από εκεί και μετά οι δυο τους παρασύρονται από ένα πάθος σαρωτικό που θα τους οδηγήσει σε επικίνδυνα μονοπάτια. Μέχρι που μπορεί να φτάσεις ο άνθρωπος για τον έρωτα; Όταν υπερβαίνει τον εαυτό του τιμωρείται για τα λάθη του;
Ο Πολυράκης έγραψε ένα ανθρωποκεντρικό μυθιστόρημα με βασικά θέματα τον έρωτα και τη νέμεση. Το πάθος μας οδηγεί σε μονοπάτια επικίνδυνα και όταν χάσουμε τον προσανατολισμό μας πολλά μπορούν να συμβούν. Τις συνέπειες αυτές καταδεικνύει παραστατικά ο συγγραφέας και ο αναγνώστης ζώντας τον έρωτα της Εμμέλειας και του Δημήτρη αναλογίζεται τα όρια του ανθρώπου, τις ηθικές αξίες, τις τύψεις αλλά και τη θεία Δίκη.
Η ιστορία ξεκινά παρουσιάζοντας την κεντρική ηρωίδα με την πλούσια ερωτική ζωή, συστήνει στη συνέχεια και τους υπόλοιπους ήρωες και βήμα βήμα η πλοκή εξελίσσεται. Τα γεγονότα έντονα με δόσεις αγωνίας και σκέφτεσαι πώς αλλιώτικα φανταζόσουν πως θα εξελιχτεί η υπόθεση και αλλιώτικη πορεία τράβηξε. Παράλληλα, με τους δυο κεντρικούς ήρωες, τα υπόλοιπα πρόσωπα του δραματικού αυτού μυθιστορήματος περπατάνε πλάι τους με σκέψεις και ένοχα μυστικά. Ο κάθε ήρωας κουβαλά το δικό του φορτίο, με το μερίδιο που του αναλογεί και ο Πολυράκης δίνει την ιστορία χωρίς πλατιάσματα και ωραιοποιήσεις. Με σύνεση αλλά και με εκφραστική δεινότητα αναπτύσσει ένα ανθρώπινο δράμα με αρκετούς χαμένους χωρίς να πατά στο μελό και στον εκβιασμό του συναισθήματος. Χωρίς υπερβολές και κλισέ δείχνει τη βαρύτητα των πράξεων μας καθώς και την ουσία της νέμεσης. Η ζωή δεν είναι πάντα χαρούμενη και γεμάτη χαρμόσυνα γεγονότα. Έχει πίκρα, πόνο, πάθη και λάθη που κοστίζουν.
Στην κορυφή του Ολύμπου παίχτηκε ένα δράμα, με θύτες και θύματα. Με περιγραφές ακριβείας και με εικόνες που βοάνε συναισθήματα ο συγγραφέας στο πόνημά του γράφει για τον καταστροφικό έρωτα που τον συναντάς μια φορά και που αν δεν μπορείς να τον διαχειριστείς καταστρέφεσαι. Χειρίζεται τον λόγο με απίστευτη δεξιοτεχνία και σαν «χειρουργός» διεισδύει στην ψυχοσύνθεση των ηρώων. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την άρτια δομή καθιστούν το μυθιστόρημα αυτό απολαυστικό, γιατί η ιστορία τρέχει μαζί με τους ήρωες και εσύ ο αναγνώστης τους ακολουθείς προβληματισμένος για την ανθρώπινη ψυχή και τα όρια της.
Βαθμολογία :9/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου