'Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ' ....ο ορισμός του page turner . Eθιστικό μυθιστόρημα που θα το χαρακτήριζα ψυχολογικό θρίλερ καθώς ο συγγραφέας παίζει με το μυαλό του ήρωα και των αναγνωστών του. Είναι από τις λίγες φορές που ξεκίνησα ένα βιβλίο αγνοώντας το συγγραφέα και με έκανε να θέλω μανιωδώς να διαβάσω όσα έγραψε , γιατί ξετύλιξε μια δυνατή κοινωνική ιστορία και σελίδα στη σελίδα δίνοντας διαρκώς νέα στοιχεία μου επιφύλαξε ένα φινάλε που ούτε καν φανταζόμουν. Φτάνοντας εκεί στη λύση του μυστηρίου αναφώνησα ουάου και γύρισα δυο σελίδες πριν για να επαληθεύσω αν κατάλαβα σωστά.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ ΕΔΩ:
Αισθάνομαι πολύ τυχερή που ανάμεσα σε τόσα αναγνωστικά μου ταξίδια, έφτασε η στιγμή να κάνω ένα «Πέρασμα αντίκρυ» για να περιπλανηθώ σε ένα διαφορετικό λογοτεχνικό ταξίδι στη Βόρειο Ήπειρο!Γιατί το μυθιστόρημα του συγγραφέα Θοδωρη Δεύτου είναι ένας άλλος κόσμος. Μια άλλη γη που αν και ελληνική, η τύχη το έκανε έτσι ώστε να ανήκει σε ένα άλλο κράτος. Θα προτιμήσω να χρησιμοποιήσω τον παράγοντα τύχη γιατί οποιαδήποτε άλλη πολιτική ορολογία και να αναφέρω πονάει δυστυχώς πολύ!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ ΕΔΩ:
Ομολογώ πως αυτό το βιβλίο με εξέπληξε πολύ. Ευχάριστα. Στην αρχή, διαβάζοντας την περίληψη υπέθεσα πως ενώ αυτή παρουσίαζε ενδιαφέρον, θα ήταν ακόμα ένα μυθιστόρημα που διαπραγματευόταν τα δεινά των Ελλήνων στον καιρό της κατοχής από τον Γερμανό δυνάστη. Τελικά, ακυρώθηκαν αυτές οι προσδοκίες μου. "Ο λιμός" είναι ένα σύνολο πραγμάτων. Με φόντο την Αθήνα του 41, εν καιρώ δηλαδή του Β Παγκοσμίου πολέμου ο συγγραφέας στήνει αριστοτεχνικά μια ιστορία με αστυνομικό και ιστορικό υπόβαθρο. Ο υπαστυνόμος Ν.Αγραφιώτης αναλαμβάνει να εξιχνιάσει τη δολοφονία ενός λοχαγού των Ες Ες, ο οποίος ερευνά μια πολύκροτη υπόθεση για λογαριασμό του Γκέμπελς.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ ΕΔΩ:
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ ΕΔΩ:
Η Λίζα είναι υπερπροστατευτική με την 16χρονη κόρη της Άβα, την οποία ανατρέφει μόνη της. Η κολλητή της φίλη Μέριλυν , τη συμβουλεύει να αρχίσει να βγαίνει και να φλερτάρει και να απαγκιστρωθεί από την Άβα ,για να ζήσει και εκείνη μια φυσιολογική εφηβεία. Η Λίζα , όμως ,φοβάται το παρελθόν της. Ένα μεγάλο μυστικό την έχει στοιχειώσει και κινδυνεύει. Όταν ήταν έφηβη και η ίδια πάτησε έναν όρκο. Αυτος την κυνηγά ως σήμερα. Άραγε , θα βγει αλώβητη από όλο αυτό και θα καταφέρει να βάλει τη ζωή της σε τάξη, αφήνοντας πίσω τα λάθη που την αποδιοργάνωσαν και της ανέτρεψαν τα πάντα;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ ΕΔΩ:
«ΤΑ
ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΝΑ ΤΑ ΚΟΙΤΑΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ» μας
παροτρύνει η κα. Σοφία Παράσχου, και πριν ακόμα το ξεφυλλίσεις πλάθεις πολλές
εικόνες για το ταξίδι που θα ακολουθήσεις μέσα από τις σελίδες του βιβλίου της.
Η Φωτεινή, η αλλιώς Φωτούλα όπως την φώναζαν όταν ήταν μικρό κοριτσάκι στο νησί
όπου μεγάλωσε, είναι ο κεντρικός χαρακτήρας του βιβλίου μας. Μέσα από ένα
παιχνίδι που κάνει με τον χρόνο, ένα flash back με τις αναμνήσεις, η Φωτεινή μετά από το
δυσάρεστο γεγονός του θανάτου της μητέρας της, αναγκάζεται να επιστρέψει στο νησί
της μετά από 10 χρόνια, και να έρθει αντιμέτωπη με τα φαντάσματα του παρελθόντος.
Τα ίδια φαντάσματα που 10 χρόνια πριν την ανάγκασαν να φύγει για την Αθήνα και
να μην θέλει να επιστρέψει ποτέ!
Σε αυτό το μυθιστόρημα οφείλω ένα από τα πιο μεγάλα αναγνωστικά
ξενύχτια της ζωής μου. Ορισμός του page turner το "φέρε με πίσω" χωρίς
υπερβολή κατάφερε αν και άυπνη να με κρατήσει ξύπνια και να αναρωτιέμαι
τι συνέβη στην εξαφανισμένη ηρωίδα. Ο Φιν και η Λέιλα είναι ένα ερωτευμένο νεαρό
ζευγάρι που επιστρέφουν οδικώς απο ταξίδι στη Γαλλία. Σε μια στάση σε
υπαίθριο πάρκινγκ, η Λέιλα εξαφανίζεται. Δώδεκα χρόνια μετά, ο Φιν
ετοιμάζεται να παντρευτεί την αδερφή της, την Έλεν. Ξαφνικά, όμως,
κάποιος ισχυρίζεται πως είδε τη Λέιλα. Άραγε ειναί αυτή; Και αν ναι,
γιατί χάθηκε;
Πέρασαν μέρες για να μπορέσω να σας καταθέσω τις σκέψεις μου γι αυτό
το μυθιστόρημα. Πολύ απλά και ξεκάθαρα με άγγιξε τόσο πολύ, που επιδίωξα
να πάρω τις αποστάσεις μου , για να καθαρίσει ο νους μου. Φοβήθηκα
μήπως φανώ υπερβολική . Ένα μήνα μετά την ολοκλήρωση του και ακόμα και
τώρα μόλις μ επισκέπτονται οι ήρωες του νοερά , η καρδιά μου ριγά.
Συγκινούμαι βαθιά και κλαίω. Με πόνεσε αυτό το μυθιστόρημα. Ήταν έντονο
σαν το κάψιμο ενός εγκαύματος , που ακόμα και φαρμακευτική αγωγή να
κάνεις θα έχεις πάνω σου εστω ενα μικρό σημάδι να στο θυμίζει.
Είναι κάποιες φορές που τα λόγια φαντάζουν φτωχά, όταν θέλεις να
αποτυπώσεις τι ένιωσες διαβάζοντας ένα βιβλίο... χμμμ...πώς να το
χαρακτηρίσω με ένα επίθετο; Δυσκολεύομαι. Θα σας καταθέσω μια έκφραση
που ξεστομώ σπάνια και μόνο για βιβλία που με συνεπαίρνουν. Ανήκει στη
"βιβλιοθήκη της καρδιάς μου". Στα λατρεμένα αναγνώσματα που μου
"άφησαν" κάτι. Πολλά ή λίγα δεν έχει σημασία. Αυτό εδώ πολλά. Πάρα
πολλά. Λάλε Σοκόλοφ. Είναι ο δερματοστίκτης του Άουσβιτς. Αυτός, δηλαδή, που
στις λαβωμένες φυλακισμένες ψυχές από τους Ναζί χαράζει στα μπράτσα τους
τον αριθμό τους. Ψηφία που είναι η ταυτότητα τους εκεί. Δεν έχουν
επίθετο. Δεν έχουν ψυχή. Είναι ένα ψυχρό ,απρόσωπο, νούμερο . Ο Λάλε
κατά τύχη του δόθηκε αυτή η θέση. Στην αρχή φοβάται μήπως τον θεωρούν οι
φυλακισμένοι συνεργάτη των Ναζί. Στην πορεία, όμως, καταλαβαίνουν το
ρόλο του.
Το
φετινό Πάσχα υπάρχουν πολλές επιλογές. Έχετε τη δυνατότητα να ανακαλύψετε ένα
βιβλίο που θα σας ταξιδέψει, θα σας παρασύρει στον κόσμο του και θα κάνει τις
διακοπές σας ξέγνοιαστες.
Καλή ανάγνωση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου